|
قلب و شناخت: با نگاهی نو به مفهوم قلب در قرآن
|
سهراب حاجی زاده   |
|
|
|
چکیده: (366 مشاهده) |
در گذشته قلب را مرکزکنترل حرکات، عواطف و احساسات، و مصریان باستان آن را محل استقرار روح می‌دانستند. کلمه قلب و مترادف آن بیش از صد بار در قران کریم آمده است و با مفاهیمی چون اندیشه، ادراک، فهم، عقل و روح و یا عضوی از بدن به کار رفته است. در چند دهه اخیر پیشرفت‌های شگرف علمی پرده از رابطه گسترده قلب و مغز برداشتند و مجدداً قلب به عنوان یک عامل تاثیرگذار بر عواطف و احساسات و مؤثر در شناخت، مورد توجه قرار گرفته است. اکنون شبکه عصبی درونی قلب مشتمل برچهل‌هزار نورون با انواعی از نوروترنسمیترها مشخص شده است. قلب به روش‌های مختلف عصبی، هورمونی، مکانیکی و انرژتیک با مغز در ارتباط است. تحقیقات نشان داده است که هشیاری از همکاری مغز و بدن با هم حاصل می‌شود و قلب در این فرایند نقش مهمی دارد. پیام‌های ورودی از قلب به مغز بر عملکرد مراکز بالاتر دخیل در ادراک، شناخت و پردازش عاطفی تأثیر دارد. میدان الکترومغناطیس قلب که به‌طور دائم تولید می‌شود پنج هزار بار بزرگتر از میدان مغز است و تمام بدن را تحت تأثیر قرار می‌دهد. پیام های نورولوژیک قلب بر فعالیت آمیگدال و هسته‌های مجاور آن اثر دارد. قلب می‌تواند وقایع آینده را قبل از وقوع و حتی اندکی زودتر از مغز ادراک نماید. در نهایت می‌توان نتیجه‌گیری کرد که با پیشرفت‌هایی که در شناخت تأثیر قلب بر مغز حاصل شده است، اهمیت استفاده مکرر از کلمه قلب در قرآن به‌عنوان اندامی که جایگاه روح و تعقل و عواطف ذکر شده است روشن می‌شود، و می‌توان گفت که مقصود از قلب در قران اگر نه در همه موارد بلکه در بسیاری از آیات همان قلب جسمانی درون سینه است. |
|
| واژه‌های کلیدی: قلب، شناخت، مغز |
|
|
متن کامل [PDF 261 kb]
(79 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى
دریافت: 1402/8/27 | پذیرش: 1402/6/1 | انتشار: 1402/6/1
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
