|
سیگنالینگ (mechanistic target of rapamycin) mTOR در اختلالات روان
|
محدثه سادات علوی   |
|
|
|
چکیده: (171 مشاهده) |
هدف: اختلالات روان‌پزشکی با اختلال بالینی قابل‌توجه در شناخت، هیجان یا رفتار فرد مشخص می‌شود. طبق گزارش موسسه ملی سلامت روان (NIMH)، از هر پنج بزرگسال در ایالات متحده، یک نفر به حداقل یکی از بیماری‌های روان مبتلا است. اختلال افسردگی، اختلال دوقطبی، اضطراب و اسکیزوفرنی نمونه‌هایی از اختلالات روان‌پزشکی هستند. در این بخش در مورد نقش سیگنالینگ mTOR در اختلالات روان‌پزشکی بحث خواهیم کرد.
یکی از شایع‌ترین اختلالات روان‌پزشکی افسردگی است. تخمین زده می‌شود که 17 درصد از جمعیت ایالات متحده و حدود 121 میلیون نفر در سراسر جهان به افسردگی مبتلا هستند. سالانه حدود یک میلیون نفر به‌دلیل افسردگی شدید خودکشی کرده و جان خود را از دست می‌دهند. علاوه بر این، افرادی که از افسردگی شدید رنج می‌برند، دارای میزان بالایی از مشکلات اقتصادی و اجتماعی هستند. از آن‌جایی که فعالیت mTOR در سیستم عصبی تحت‌تأثیر عملکرد فاکتورهای رشد، سایتوکین‌ها و گیرنده‌های NMDA و متابوتروپیک (mGluR) گلوتامات قرار می‌گیرد، پس اختلالات mTOR با افسردگی در ارتباط است. شواهدی از اختلال در تنظیم سیگنالینگ mTOR و هم‌چنین اختلال در سیستم گلوتاماترژیک در قشر مغز افراد افسرده نشان داده شده است. این اختلال به شکل کاهش پروتئین ریبوزومی P70S6 کیناز است. در یک مطالعه بالینی نشان داده شد که دوزهای پایین کتامین، باعث ایجاد اثر ضد افسردگی سریع در افراد مبتلا به افسردگی مقاوم به درمان می‌شود. این مطالعه نشان داد که اثرات کتامین توسط مسیر سیگنالینگ mTOR واسطه‌گری می‌شود.
اختلال دوقطبی (BD) یک اختلال خلقی شدید است که با دوره‌های مکرر شیدایی و به دنبال آن افسردگی شناخته می‌شود. محققان نشان دادند که بیان ژن‌های AKT و mTORدر خون افراد افسرده تحت درمان با لیتیوم در مقایسه با افراد سالم کاهش یافته است. علاوه بر این، Raptor، یکی از اجزاء کمپلکس پروتئینی mTORC1، با این بیماری مرتبط است. کارا و همکاران نشان دادند که راپامایسین باعث بهبود رفتار شیدایی و ترمسیرولیموس باعث بهبود رفتار افسردگی شد.
اضطراب یک اختلال روان‌پزشکی رایج است و انواع شایع آن شامل اختلال اضطراب فراگیر، اختلال اضطراب اجتماعی، اختلال هراس و آگورافوبیا می‌باشند. بر اساس مطالعات گسترده مبتنی بر جمعیت، تا 7/33 درصد افراد در طول زندگی خود تحت‌تأثیر اختلالات اضطرابی قرار می‌گیرند. عوامل ژنتیکی نقش تعیین کننده‌ای در گرایش به رفتارهای اضطرابی دارند. مهار سیگنالینگ mTOR با حذف ژنتیکی p70S6 کیناز باعث افزایش رفتار شبه اضطرابی در موش‌ها شد.
اسکیزوفرنی: ارتباط بین mTOR و ریسک ابتلا به اسکیزوفرنی بسیار جالب است زیرا توضیحی بالقوه برای عوامل محیطی خطرناک را ارائه می‌دهد. در جمعیت هلندی و چینی که اوایل قرن بیستم قحطی شدیدی تجربه کرده بودند خطر اسکیزوفرنی به‌واسطه گرسنگی افزایش چشم‌گیری داشت که محققان را مرتبط با اختلالات مسیر mTOR می‌دانند.
نتیجه‌گیری: به‌نظر می‌رسد که mTOR می‌تواند هدف جدیدی برای درمان اختلالات عصبی روان‌پزشکی مانند اضطراب، افسردگی و اسکیزوفرنی باشد. mTOR ممکن است راه حل بسیاری از سؤالات بی‌پاسخ در مورد پاتوفیزیولوژی این بیماری‌ها باشد.
|
|
| واژه‌های کلیدی: mTOR، اختلالات روان‌پزشکی، کتامین |
|
|
متن کامل [PDF 265 kb]
(25 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى
دریافت: 1402/12/8 | پذیرش: 1402/5/19 | انتشار: 1402/5/19
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
