با توجه به تصمیمات گرفته شده جهت پذیرش مقالات در مجله کومش از نویسندگان مقاله هزینه دریافت می گردد. هزینه پذیرش مقالات از ابتدای سال 1402 در مجله کومش مبلغ 12.000.000ریال (یک میلیون و دویست هزار تومان) می باشد. که نویسنده مسئول می بایست جهت دریافت نامه پذیرش به حساب درآمد های دانشگاه واریز نمایند تا گواهی پذیرش مقاله صادر و مراحل بعدی انتشار مقاله انجام شود.
تبصره: این مصوبه شامل مقالاتی که نویسنده مسئول مقاله از همکاران دانشگاه علوم پزشکی سمنان باشد نمی شود.
هدف: آسیب مغزی تروماتیک (TBI) یکی از شایع‌ترین علل ناتوانی‌های جسمی و شناختی دائمی است. پاتولوژی TBI ناشی از عوامل آسیب‌رسان اولیه و یک فرآیند بیوشیمیایی چند مکانیسمی است که به‌عنوان آسیب مغزی ثانویه نامیده می‌شود. در حال حاضر هیچ عامل دارویی برای درمان قطعی بیماران مبتلا به TBI وجود ندارد. این مقاله با هدف بررسی مکانیسم‌های مولکولی دخیل در پاتولوژی TBI و هم‌چنین راهکارها و عوامل بالقوه علیه مسیرهای پاتولوژیک ارائه شده است. روش جستجو: در این مقاله مروری، مطالعات در دسترس که راجع به مسیرهای مولکولی TBI و درمان‌های بالقوه علیه این مسیرها بود، در نظر گرفته شد. مطالعات با جستجو در PubMed، Scopus، Elsevier، Web of Science وGoogle Scholar به‌دست آمد. این جستجو بدون محدودیت زمانی انجام شد. یافته‌ها: شواهد نشان می‌دهد که استرس اکسیداتیو و اختلال عملکرد میتوکندری دو واسطه کلیدی از آبشار آسیب ثانویه در پاتولوژی TBI هستند. آسیب اکسیداتیو ناشی از TBI منجر به اختلالات ساختاری و عملکردی اجزای سلولی و درون‌سلولی مانند میتوکندری می‌شود. اختلالات زنجیره انتقال الکترون میتوکندری و پتانسیل غشای میتوکندریایی منجر به چرخه معیوب تشکیل رادیکال‌های آزاد و آپوپتوز سلولی می‌شود. نتایج برخی از مطالعات پیش‌بالینی و بالینی ارزیابی‌کننده درمان‌های هدفمند میتوکندری، مانند آنتی‌اکسیدان‌های هدفمند میتوکندری و ترکیبات با اثرات پلئوتروپیک در TBI، امیدوارکننده است. نتیجه‌گیری: به‌عنوان یک راهکار پیشنهادی در سال‌های اخیر، درمان چند پتانسیلی با هدف میتوکندری امیدی جدید است که در انتظار تأیید می‌باشد. علاوه بر این، بر اساس یافته‌های موجود، عوامل بیولوژیک، مانند درمان مبتنی بر سلول‌های بنیادی و پیوند میتوکندری، راهکار‌های بالقوه نوین برای درمان TBI هستند. با این‌حال، مطالعات بیشتری برای تأیید ایمنی و اثربخشی این راهکارها مورد نیاز است.
