اثر تزریق درونمغزی نانووزیکولهای استخراج شده از سلولهای آستروسیت در بهبود حافظه اجتنابی غیرفعال در موش بزرگ آزمایشگاهی
|
اعظم کریمی ، لطفاله خواجهپور ، الهام حویزی ، علی شهریاری |
|
|
چکیده: (374 مشاهده) |
هدف: بیماری آلزایمر یکی از شایعترین و مخربترین بیماریهایی است که سیستم عصبی را درگیر میکند. امروزه استفاده از نانووزیکولهای اگزوزوم در درمان بسیاری از بیماریهای عصبی از جمله آلزایمر مورد توجه قرار گرفته است. در این پژوهش، اثر تزریق اگزوزومهای استخراج شده از سلولهای آستروسیت در بهبود حافظه اجتنابی غیرفعال مورد بررسی قرار گرفت.
مواد و روشها: در این پژوهش از موشهای بزرگ آزمایشگاهی نر با وزن 200 تا 250 گرم در سه گروه: کنترل (بدون جراحی)، شاهد آلزایمر (جراحی بههمراه تخریب) و گروه درمان (جراحی بههمراه تخریب+تزریق اگزوزوم) استفاده شد. مدل بیماری آلزایمر از طریق تخریب الکتریکی دو طرفه در هسته قاعدهای مینرت ایجاد شد. اگزوزومها از محیط شرطی سلولهای آستروسیت مغز نوزادان موش 1 تا 3 روزه، با استفاده از دستورالعمل کیت آناسل استخراج شد. غلظت اگزوزومهای استخراج شده با استفاده از روش بردفورد اندازهگیری شد. برای تأیید نشانگرهای سطح اگزوزوم (CD81، CD63، CD9) از روش وسترنبلات استفاده شد. اگزوزومهای استخراج شده (100میکرولیتر) یک هفته پس از تخریب بهصورت دوطرفه در هسته مینرت تزریق شدند. حافظه اجتنابی غیرفعال 28 روز پس از تزریق توسط دستگاه استپ-ثرو ارزیابی شد.
یافتهها: ضایعه الکتریکی هسته مینرت بهطور معنیداری باعث کاهش مدتزمان تأخیر ورود به محفظه تاریک دستگاه استپ-ثرو نسبت به گروه کنترل شد (05/0p<). تزریق درونمغزی نانووزیکولهای اگزوزوم باعث افزایش قابلتوجه زمان تأخیر ورود به محفظه تاریک دستگاه نسبت به گروه شاهد آلزایمر شد (05/0>p).
نتیجهگیری: بهنظر میرسد اگزوزومهای استخراج شده از سلولهای آستروسیت بهطور قابلتوجهی میتوانند در بهبود حافظه اجتنابی غیرفعال در بیماری آلزایمر نقش داشته باشند.
|
|
واژههای کلیدی: آلزایمر، حافظه، اگزوزوم، آستروسیت |
|
متن کامل [PDF 252 kb]
(66 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1402/11/22 | پذیرش: 1402/6/1 | انتشار: 1402/6/1
|
|
|
|
|
ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|