با توجه به تصمیمات گرفته شده جهت پذیرش مقالات در مجله کومش از نویسندگان مقاله هزینه دریافت می گردد. هزینه پذیرش مقالات از ابتدای سال 1402 در مجله کومش مبلغ 12.000.000ریال (یک میلیون و دویست هزار تومان) می باشد. که نویسنده مسئول می بایست جهت دریافت نامه پذیرش به حساب درآمد های دانشگاه واریز نمایند تا گواهی پذیرش مقاله صادر و مراحل بعدی انتشار مقاله انجام شود.
تبصره: این مصوبه شامل مقالاتی که نویسنده مسئول مقاله از همکاران دانشگاه علوم پزشکی سمنان باشد نمی شود.
هدف: آسیب حاصل از ضربه مغزی، یکی از مهم‌‌ترین علت‌های صرع ثانویه است. صرع‌زایی یک پدیده پویا است که بین آسیب اولیه مغز و ظهور صرع رخ می‌دهد. در سال‌های اخیر پیشرفت‌های زیادی در زمینه جلوگیری از صرع، پس از آسیب مغزی به‌دست آمده است.کورکومین، گیاهی از خانواده زنجبیل است که اثرات محافظتی آن برروی بیماری‌های مختلف عصبی به اثبات رسیده است. در مطالعه اخیر، ما اثر پیش‌درمانی با کورکومین را بر صرع، پس از ضربه مغزی مورد بررسی قرار دادیم. مواد و روش‌ها: در این مطالعه، کورکومین به‌مدت 14روز متوالی با دوزهای متفاوت (20، 50، 150 میلی‌گرم بر کیلوگرم) به‌صورت داخل‌صفاقی تا یک ساعتقبل از اعمال تروما به موش‌ها تزریق شد. ضربه مغزی به قشر گیجکاهی- طرفی قشر مغز با روشControlled Cortical Impact (CCI) اعمال شد.24 ساعت پس از آسیب مغزی، اولین تزریق پنتیلن تترازول با دوز 35 میلی‌گرم بر کیلوگرم به‌صورت داخل‌صفاقی و سپس هر 48 ساعت یک‌بار تا تشنجی شدن موش‌ها تکرار شد. در این تحقیق، اثر محافظتی پیش‌درمانی با کورکومین بر صرع، با ارزیابی IL-1β و GFAP در قشر و هیپوکامپ با استفاده از تکنیک‌های وسترن‌بلات بررسی گردید. یافته‌ها: آسیب مغزی باعث تسریع روند اکتساب صرع شد. پیش‌درمانی با کورکومین (50 و 150 میلی‌گرم بر کیلوگرم) مانع تسریع اکتساب صرع شد.کورکومین (20 میلی‌گرم بر کیلوگرم) بر روند اکتساب صرع اثری نداشت اما موجب کاهش روند اکتساب صرع متعاقب تروما شد. بررسی‌ها نشان داد کورکومین با کاهش بیان GFAP و IL-1β در قشر مغز و هیپوکامپ باعث بهبود اکتساب صرع متعاقب تروما شده است. نتیجه‌گیری: پیش‌درمانی با کورکومین از طریق کاهش بیان IL-1β و GFAP کورتکس و هیپوکامپ، سبب کاهش روند اکتساب صرع حاصل از تروما (اپی‌لپتوژنز) می‌شود.
