با توجه به تصمیمات گرفته شده جهت پذیرش مقالات در مجله کومش از نویسندگان مقاله هزینه دریافت می گردد. هزینه پذیرش مقالات از ابتدای سال 1402 در مجله کومش مبلغ 12.000.000ریال (یک میلیون و دویست هزار تومان) می باشد. که نویسنده مسئول می بایست جهت دریافت نامه پذیرش به حساب درآمد های دانشگاه واریز نمایند تا گواهی پذیرش مقاله صادر و مراحل بعدی انتشار مقاله انجام شود.
تبصره: این مصوبه شامل مقالاتی که نویسنده مسئول مقاله از همکاران دانشگاه علوم پزشکی سمنان باشد نمی شود.
هدف: استرس مزمن یک شرایط پایدار از استرس است که در مدت‌زمان طولانی تجربه می‌شود و می‌تواند منجر به مشکلات فیزیکی و روحی شود. استرس مزمن می‌تواند به سلامتی افراد آسیب برساند و باعث افزایش خطر بروز بیماری‌های مختلف شود. پپتیدهای زیست‌فعال که از ترکیبات طبیعی به‌دست می‌آیند، شامل زنجیره‌های کوتاهی از اسیدهای آمینه هستند که به‌عنوان قطعاتی تعریف می‌شوند که در توالی‌ها‌ی پروتئینی پیش‌ساز غیرفعال هستند اما هنگامی که توسط آنزیم‌های پروتئولیتیک آزاد می‌شوند، ممکن است با گیرنده‌های اختصاصی تعامل داشته باشند و عملکردهای فیزیولوژیکی بدن را تنظیم کنند. مطالعات مختلف نشان داده‌اند که پپتیدهای زیست‌فعال، توانایی عمل کردن به‌عنوان تعدیل‌کننده‌های بالقوه پاسخ به استرس را دارند. روش جستجو: پایگاه‌های اﻃﻼﻋﺎت ﺷﺎﻣﻞ Scopus،PubMed، Google Scholar و Science Direct مورد جستجو قرار گرفتند. سپس مقالات کاملاً مرتبط با موضوع، در فاصله زمانی 1980 تا 2023 انتخاب شدند. یافته‌ها:نتایج مطالعه ما نشان داد که پپتیدهای زیست‌فعالی که روی استرس مزمن اثر درمانی دارند، بسیار متنوع هستند و اثرات ضد استرس این پپتیدهای زیست‌فعال، از طریق تعدیل گیرنده‌های گابا می‌باشد که به تنظیم محور هیپوتالاموس-هیپوفیز-آدرنال (HPA) که سیستم اولیه پاسخ به استرس است، کمک می‌کند. به‌عنوان مثال هیدرولیز تریپتیک αs1-کازئین (αs1-CH) دارای اثرات تسکین‌دهنده استرس و افزایش خواب می‌باشد. این مطالعه نشان داد که αs1-CH از طریق تعدیل گیرنده گابا، ممکن است برای درمان اختلالات خواب و کاهش استرس مؤثر باشد. نتیجه‌گیری: به‌طور کلی، نتایج حاصل از این مطالعه، پیشنهاد می‌کند که پپتیدهای زیست‌فعال ممکن است یک راه امیدوارکننده برای توسعه درمان‌های ضد استرس باشند. با این‌حال، تحقیقات بیشتری برای درک کامل مکانیسم‌های زیربنایی اثرات آن‌ها و تعیین ایمنی و اثربخشی آن‌ها در انسان مورد نیاز است.
