با توجه به تصمیمات گرفته شده جهت پذیرش مقالات در مجله کومش از نویسندگان مقاله هزینه دریافت می گردد. هزینه پذیرش مقالات از ابتدای سال 1402 در مجله کومش مبلغ 12.000.000ریال (یک میلیون و دویست هزار تومان) می باشد. که نویسنده مسئول می بایست جهت دریافت نامه پذیرش به حساب درآمد های دانشگاه واریز نمایند تا گواهی پذیرش مقاله صادر و مراحل بعدی انتشار مقاله انجام شود.
تبصره: این مصوبه شامل مقالاتی که نویسنده مسئول مقاله از همکاران دانشگاه علوم پزشکی سمنان باشد نمی شود.
هدف: نارسایی قلبی نتیجه درازمدت یک حمله حاد قلبی است که باعث ناتوانی فرد در زندگی می‌شود. مصرف مکمل‌های خاص همواره به‌عنوان استراتژی درمانی امیدآفرین در این بیماری مطرح بوده است. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثرات محافظت قلبی مصرف پروپیونات (به‌عنوان اسید چرب زنجیره کوتاه) در برابر نارسایی قلبی در موش‌های بزرگ آزمایشگاهی نر انجام شد. مواد و روش‌ها: 40 سر موش بزرگ آزمایشگاهی نر نژاد ویستار به‌طور تصادفی در سه گروه کنترل (con)، نارسایی قلبی (HF)، نارسایی به اضافه مصرف پروپیونات (HF+P) تقسیم شدند. القای نارسایی قلبی با 4 تزریق ایزوپرنالین (130میلی‌گرم بر کیلوگرم در روز، ip) انجام شد. پروپیونات به‌صورت خوراکی (25 میلی‌گرم بر کیلوگرم) به‌مدت شش هفته تجویز شد. نشان‌گر استرس اکسیداتیو (MDA)، ارزیابی هیستوپاتولوژیک بافت قلبی (رنگ‌آمیزی H&E)، نسبت وزن قلب به وزن بدن (HW/BW) و فیبروز قلبی (رنگ‌آمیزی ماسون تری‌کروم) مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته‌ها:میزان MDA، HW/BW و فیبروز قلبی در تمام گروه‌های HF نارسایی قلبی، نسبت به گروه کنترل به‌طور معنی‌داری افزایش نشان داد (05/0P<). این پارامترها در HF+P در مقایسه با گروه HF به طور معنی‌داری کاهش یافتند. نتیجه‌گیری: مصرف پروپیونات با کاهش استرس اکسیداتیو و کاهش رسوب کلاژنی در بافت قلبی، باعث بروز اثرات محافظت قلبی می‌شود که می‌تواند به‌عنوان یک استراتژی درمانی احتمالی برای کاهش آسیب نارسایی قلبی معرفی شود.
Rakhshan K, Imani A, Faghihi M, Salimi K. Investigating the effect of propionate consumption on isoprenaline-induced heart failure in male rat. Koomesh 2023; 25 (5) :650-650 URL: http://koomeshjournal.semums.ac.ir/article-1-8841-fa.html
رخشان کامران، ایمانی علیرضا، فقیهی مهدیه، سلیمی کیا. بررسی تأثیر مصرف پروپیونات بر نارسایی قلبی القاء شده با ایزوپرنالین، در موش بزرگ آزمایشگاهی نر. كومش. 1402; 25 (5) :650-650
