با توجه به تصمیمات گرفته شده جهت پذیرش مقالات در مجله کومش از نویسندگان مقاله هزینه دریافت می گردد. هزینه پذیرش مقالات از ابتدای سال 1402 در مجله کومش مبلغ 12.000.000ریال (یک میلیون و دویست هزار تومان) می باشد. که نویسنده مسئول می بایست جهت دریافت نامه پذیرش به حساب درآمد های دانشگاه واریز نمایند تا گواهی پذیرش مقاله صادر و مراحل بعدی انتشار مقاله انجام شود.
تبصره: این مصوبه شامل مقالاتی که نویسنده مسئول مقاله از همکاران دانشگاه علوم پزشکی سمنان باشد نمی شود.
هدف: اختلالات نورولوژیک بیماریهای تخریبی هستند که سبب آسیبهای اجتماعی و اقتصادی در جامعه میگردند. بیماری آلزایمر (AD) شایعترین علت فراموشی و یکی از علل مرگومیر در جهان است. در حال حاضر عمدهترین شیوه درمان این بیماری، شامل درمان اختلالات رفتاری میباشد. داروهای گیاهی بهدلیل سالم بودن و عوارض جانبی کمتر مورد توجه بسیاری از جوامع بوده است. سیلیبینین جزء فعال گیاه خارمریم (Silybum marionum) دارای خواص آنتیاکسیدانی و نوروپروتکتیو میباشد. لذا در تحقیق حاضر، اثرات دوزهای مختلف سیلیبینین بر استرس اکسیداتیو و بیان فاکتورهای نوروپروتکتیو مورد بررسی قرار گرفته است. مواد و روشها: 48 سر موش بزرگ آزمایشگاهی نژاد ویستار بهطور تصادفی به شش گروه: شم، ضایعه بتا آمیلوئید1-40، ضایعه دریافتکننده حلال سیلیبینین و گروههای ضایعه دریافتکننده غلظتهای مختلف (mg/kg 50 ،100 ،200) سیلیبینین از طریق گاواژ تقسیم شدند. ماز آبی موریس (MWM) 28 روز پس از درمان انجام شد. سپس بافت هیپوکمپ جهت آنالیز بیوشیمیایی بعد از ایجاد بیهوشی عمیق برداشته شد. میزان تولید نیتریک اکسید (NO)، گونه فعال اکسیژن (ROS)، بیان فاکتورهای نوروتروفیک BDNF و VEGF بهترتیب توسط متدهای گریس، فلوریمتری و وسترنبلات بررسی شد. یافتهها: تزریق خوراکی دوزهای مختلف سیلیبینین سبب بهبود عملکرد حیوانات دارای ضایعه گردید. ماز آبی موریس نشان داد که دوزهای بالاتر سیلیبینین سبب بهبود حافظه و یادگیری میشوند. همچنین افزایش غلظت سیلیبینین باعث کاهش NO و ROS و سبب افزایش BDNF و VEGF بهصورت وابسته به دوز گردید. نتیجهگیری: نتایج نشان دادسیلیبینین دارای اثر محافظتکننده عصبی از طریق خواص آنتیاکسیدانی است. در نتیجه، ممکن است سیلیبینین بهعنوان یک کاندید بالقوه برای درمانAD عمل کند.
Alihosseini T, Bagheri M, Azizi M, Mohammadpour S, Abbasi N. Amelioration of amyloid beta (Aβ1-40) neurotoxicity by administration of silibinin; a behavioral and biochemical assessment. Koomesh 2023; 25 (5) :530-530 URL: http://koomeshjournal.semums.ac.ir/article-1-8713-fa.html
علی حسینی طاهره، باقری مریم، عزیزی منیره، محمدپور شهرام، عباسی ناصر. کاهش نوروتوکسیسیتی بتا آمیلوئید توسط سیلیبینین: یک بررسی رفتاری بیوشیمیایی. كومش. 1402; 25 (5) :530-530