با توجه به تصمیمات گرفته شده جهت پذیرش مقالات در مجله کومش از نویسندگان مقاله هزینه دریافت می گردد. هزینه پذیرش مقالات از ابتدای سال 1402 در مجله کومش مبلغ 12.000.000ریال (یک میلیون و دویست هزار تومان) می باشد. که نویسنده مسئول می بایست جهت دریافت نامه پذیرش به حساب درآمد های دانشگاه واریز نمایند تا گواهی پذیرش مقاله صادر و مراحل بعدی انتشار مقاله انجام شود.
تبصره: این مصوبه شامل مقالاتی که نویسنده مسئول مقاله از همکاران دانشگاه علوم پزشکی سمنان باشد نمی شود.
هدف: مینوسیکلین یک داروی ضدمیکروب نیمه ساختگی است که در مدلهای مختلف آزمایشگاهی خواص ضدالتهابی آن گزارش شده است. این مطالعه بهمنظور بررسی اثرات ضدالتهابی مینوسایکلین بر تورم ناشی از لیپو پلیساکارید (LPS) در پنجه پای موشهای بزرگ آزمایشگاهی از طریق بررسیهای بالینی، هیستوپاتولوژیک، هماتولوژیک و مولکولی انجام شد. مواد و روشها: چهل و هشت موش بزرگ آزمایشگاهی به هشت گروه تقسیم شدند. در گروه 1، شاهد، نرمال سالین به ناحیه زیر کف پای عقب هر حیوان تزریق شد. در گروههای 7-2، تورم کف پای عقب با تزریق LPS ایجاد شد. یک ساعت قبل از LPS به گروههای 1 (Ctrl) و (LPS) آب مقطر، 3 و 4 متیل پردنیزولون (Pred)، ملوکسیکام (Melo) و 7-5 مینوسایکلین بهترتیب 50، 150 و 450 mg/kg (50M،150M و 450M) خورانده شد. در گروه 8 (MC)، مینوسیکلین ( mg/kg150) بدون LPS، خورانده شد. تورم پنجه و دمای بدن در ساعات مختلف پس از تزریق ارزیابی شد. پس از 24 ساعت، نمونههای خون و بافت کبد، کلیه، طحال و پنجه پای عقب برای بررسی بافتشناسی و همچنین نمونههایی از پنجه پا برای آنالیز مولکولی سایتوکاینهای مرتبط با التهاب جمعآوری گردید. یافتهها: تورم پنجه و افزایش دمای بدن در تمام گروههای تزریق شده با LPS، 2 ساعت پس از تزریق مشاهده گردید، این پارامترها درLPS تا 24 ساعت همچنان افزایش معنیداری داشت اما در گروههای Pred، Melo و مینوسایکلین، کاهش یافت و به سطح طبیعی رسید. یافتههای بافتشناسی نمونهها در گروههای 2-6 درجات خفیف تا متوسط التهاب را نشان داد، اما در 450 M التهاب دیده نشد. تعداد پلاکتها در گروههای LPS، Pred، Melo و M50 کاهش معنیداری نشان داد.در ضمن، بیان ژن سایتوکاینهای التهابی (IL1β و IL-6) در LPS نسبت به سایر گروهها افزایش معنیداری یافت. نتیجهگیری: مینوسایکلین دارای اثرات مختلف ضد التهابی می باشد که با اثرات ملوکسیکام و متیل پردنیزولون قابل مقایسهاست. مینوسایکلین دارای ارزش تحقیقات بیشتر برای کاربردهای بالینی را دارد.