با توجه به تصمیمات گرفته شده جهت پذیرش مقالات در مجله کومش از نویسندگان مقاله هزینه دریافت می گردد. هزینه پذیرش مقالات از ابتدای سال 1402 در مجله کومش مبلغ 12.000.000ریال (یک میلیون و دویست هزار تومان) می باشد. که نویسنده مسئول می بایست جهت دریافت نامه پذیرش به حساب درآمد های دانشگاه واریز نمایند تا گواهی پذیرش مقاله صادر و مراحل بعدی انتشار مقاله انجام شود.
تبصره: این مصوبه شامل مقالاتی که نویسنده مسئول مقاله از همکاران دانشگاه علوم پزشکی سمنان باشد نمی شود.
هدف: گاستروپرزی دیابتی یکی از عوارض اصلی دیابت نوع 2 میباشد که ناشی از اختلال در هماهنگی و عملکرد سیستم نوروگاستروانتریک و ماهیچه صاف در معده میباشد. در این مطالعه، هدف ما بررسی سطح بیان پروتئینهای NOS1 و COX-2 در گاستروپرزی دیابتی و اثرات درمان طولانیمدت GABA در این وضعیت میباشد. مواد و روشها: 40موش بزرگ آزمایشگاهی نر نژادWister به چهار گروه تقسیم شدند: گروه کنترل، گروه دیابت نوع 2 (T2DM)، گروه تحت درمان با انسولین و گروه تحت درمان باGABA . سه ماه رژیم غذایی پرچرب، و سپس تزریقSTZ (mg/kg35) و دو ماه درمان با گابا انجام شد. میزان قند خون ناشتا (FBS) و سطح بیان پروتئینNOS1 وCOX-2 با آنالیز وسترنبلات اندازهگیری شد. یافتهها: سطحFBS درگروهT2DM نسبت به گروه کنترل بهطور معنیداری افزایش یافت. درمان با انسولین و گابا باعث بهبودFBS در مقایسه با گروهT2DM شد. سطح پروتئینCOX-2 در موشهای دیابتیT2DM افزایش یافته و پس ازGABA و انسولین درمانی، بهطور چشمگیری در مقایسه با گروهT2DM کاهش یافت. سطح پروتئینNOS1 در گروه T2DM کاهش یافت و پس از درمان با GABA و انسولین نسبت به گروهT2DM بهطور معنیداری افزایش یافت. نتیجهگیری: در این مطالعه نقش درمان طولانیمدت گابا، در بهبود گاستروپارزی دیابتی با تأثیر بر سطح بیان پروتئینهایCOX-2 وNOS1 که نقش مهمی در عملکرد طبیعی معده دارند، پیشنهاد میشود.
Yazdanimoghadam F, Ghasemi M, Soltani N, Rezazadeh H, Mehranfard N. The role of GABA in the treatment of diabetic gastroparesis through its effects on inflammatory factors of NOS1, COX-2. Koomesh 2023; 25 (5) :110-110 URL: http://koomeshjournal.semums.ac.ir/article-1-8232-fa.html
یزدانی مقدم فرزانه، قاسمی مائده، سلطانی نپتون، رضازاده حسین، مهرانفرد نسرین. نقش گابا در درمان گاستروپرزی دیابتی، از طریق اثرات آن روی فاکتورهای التهابی NOS1 و COX-2. كومش. 1402; 25 (5) :110-110