|
اثر پلاسمای سرد اتمسفری بر بقای سلول‌های سرطانی سینه (MDA-MB-231) و دهانهی رحم (Hela)
|
محیا امین رعیای جزه   ، محمدرضا خانی ، حسن نیک نژاد ، بابک شکری |
|
|
|
چکیده: (4061 مشاهده) |
| هدف: اخیراً گزارشاتی در زمینه استفاده از پلاسمای سرد اتمسفری در درمان سرطان منتشر شده است. در این مطالعه اثرات انتخابی پلاسمای سرد بر سلول‌های سرطانی سینه (MDA-MB-231) و دهانه رحم (Hela) به عنوان یک روش درمانی جدید سرطان مورد مطالعه قرار گرفت.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، پلاسمای سرد اتمسفری توسط جت پلاسما تولید گردید و طیف‌سنجی نوری به منظور بررسی رادیکال‌های آزاد تولید شده توسط پلاسما به‌کار گرفته شد. هم‌چنین اثرات ترکیب‌های گازی هلیوم و هلیوم-اکسیژن و بازه‌های زمانی تابش پلاسما بر زیست‌پذیری سلول‌های MDA-MB-231 و Hela بلافاصله، 24 و 48 ساعت پس از تابش توسط تست MTT تعیین شدند. به منظور بررسی اثرات انتخابی پلاسما، روش تیمار مستقیم بر زیست‌پذیری سلول‌های نرمال فیبروبلاست مورد ارزیابی قرار گرفت.
یافته‌ها: بررسی نتایج طیف‌سنجی نوری نشان داد که با کاهش فاصله‌ی نمونه از نازل تابش و افزایش ولتاژ کاری رادیکال‌های آزاد تولید شده توسط پلاسما افزایش می‌یابند. افزایش زمان تابش مستقیم پلاسما از یک تا پنج دقیقه سبب کاهش زیست‌پذیری سلول‌های سرطانی گردید. بیش‌ترین پاسخ ضد سرطانی 48 ساعت پس از تابش پلاسما و در ترکیب گازی هلیوم-اکسیژن مشاهده شد. هم‌چنین نتایج نشان داد که سلول‌های سرطانی به تیمار با پلاسما نسبت به سلول‌های نرمال فیبروبلاست حساس‌تر هستند.
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج امید‌بخش این مطالعه در کاهش زیست‌پذیری سلول‌های سرطانی و اثر سمی کم‌تر بر سلول‌های نرمال، روش درمانی پلاسمای سرد می‌تواند به عنوان یک روش جدید مورد بررسی بیش‌تر قرار گیرد.
|
|
| واژه‌های کلیدی: پلاسمای سرد اتمسفری مستقیم (CAP)، رادیکال آزاد، سلول‌های سرطانی دهانهی رحم (Hela)، سلول‌های سرطان سینه (MDA-MB-231)، زیست‌پذیری |
|
|
متن کامل [PDF 2679 kb]
(770 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى
دریافت: 1397/2/17 | پذیرش: 1398/1/25 | انتشار: 1398/8/7
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
