هدف: پروپوفول یکی از شایع‌ترین داروهایی است که در بیهوشی مورد استفاده قرار میگیرد. یکی از مشکلات این دارو درد در هنگام تزریق آن بوده که شیوع آن در مطالعات بین 28 تا 90 درصد به‌صورت متغیر گزارش شده است. در مطالعه حاضر به بررسی اثر انجام مانور والسالوا و بستن تورنیکه بر میزان شدت درد و تغییرات پارامترهای همودینامیک بیمار پرداخته شده است. مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر یک مطالعه کارآزمایی بالینی است که بر روی 105 بیمار تحت بیهوشی عمومی با پروپوفول به طور تصادفی در سه گروه والسالوا، تورنیکه و شاهد انجام گردید. درد ناشی از تزریق پروپوفول با شدت درد با استفاده از ارزیابی withdrawal response score از صفر (بدون درد) تا 3 در سه گروه ثبت گردید. هم‌چنین پارامترهای همودینامیک شامل فشارخون (سیستولیک، دیاستولیک و متوسط شریانی)، ضربان قلب و سطح اکسیژن خون اندازه‌گیری شده است. یافته‌ها:بررسی آماری نشان میدهد بین توزیع شدت درد در سه گروه رابطه معناداری وجود ندارد اما فراوانی افراد با شدت درد متوسط و بدون درد در گروه تورنیکه و والسالوا نسبت به گروه شاهد افزایش قابل توجهی داشته است. هم‌چنین رابطه معناداری بین فشار خونهای سیستولیک، دیاستولیک، متوسط شریانی (001/0=P) و ضربان قلب (013/0=P) در سه گروه وجود داشته و تفاوت معناداری بین سطح اکسیژن خون در سه گروه مشاهده نشد (102/0=P). میانگین فشارخون (001/0=P) در گروه والسالوا و میانگین ضربان قلب (001/0=P) در گروه تورنیکه بالاتر از سایر گروهها میباشد. نتیجه‌گیری: مانور والسالوا و بستن تورنیکه باعث کاهش درد ناشی از تزریق پروپوفول میگردد با این تفاوت که متوسط فشار خون در گروه والسالوا نسبت به گروه تورنیکه بیش‌تر است.
