با توجه به تصمیمات گرفته شده جهت پذیرش مقالات در مجله کومش از نویسندگان مقاله هزینه دریافت می گردد. هزینه پذیرش مقالات از ابتدای سال 1402 در مجله کومش مبلغ 12.000.000ریال (یک میلیون و دویست هزار تومان) می باشد. که نویسنده مسئول می بایست جهت دریافت نامه پذیرش به حساب درآمد های دانشگاه واریز نمایند تا گواهی پذیرش مقاله صادر و مراحل بعدی انتشار مقاله انجام شود.
تبصره: این مصوبه شامل مقالاتی که نویسنده مسئول مقاله از همکاران دانشگاه علوم پزشکی سمنان باشد نمی شود.
هدف: افزایش بیان سیالین در بافتهای اصلی موشهای بزرگ آزمایشگاهی مبتلا به دیابت نوع 2 (T2D) با کاهش غلظت نیترات و نیتریت در این بافتها همراه است. فرض بر این است که افزایش بیان سیالین ممکن است بهعنوان یک مکانیسم جبرانی برای مقابله با کاهش فراهمی زیستی اکسید نیتریک (NO) در موشهای دیابتیک عمل کند. این مطالعه با هدف ارزیابی تغییرات بیان mRNA سیالین در عضله سولئوس، معده، غدد فوقکلیوی، کبد و بافت چربی اپیدیدیمال (eAT) موشهای بزرگ آزمایشگاهی دیابتیک پس از تجویز نیترات با دوز 100 میلیگرم در لیتر به مدت 6 ماه انجام شد. مواد و روشها: موشها به دو گروه (10= تعداد/گروه) T2D و T2D+نیترات تقسیم شدند. در ماه 6، عضله سولئوس، معده، غدد فوقکلیوی، کبد و eATبرای اندازهگیری بیان سیالین با استفاده از real-time PCR استفاده شد. متابولیتهای NO (نیترات+نیتریت=NOx) در پایان مطالعه به روش گریس اندازهگیری شد. یافتهها: گروه T2D+نیترات دارای مقادیر بیشتری نیترات در عضله سولئوس (222 درصد، 0075/0=P)، معده (67 درصد، 0252/0=P)، غدد فوق کلیوی (95 درصد، 0642/0=P) بود. در مقایسه با موشهای دیابتی، گروه T2D+نیترات مقادیر بالاتری از سطوح نیتریت در عضله سولئوس (85درصد، 0237/0P=) و غدد فوقکلیوی (90 درصد،0540/0P=) داشتند. مقادیر نیتریت در معده و کبد و eAT بین موشهای دیابتی و T2D+نیترات مشابه بود. تجویز نیترات بیان mRNA سیالین را در عضله سولئوس (21/0 برابر، 001/0>P)، معده (37/0 برابر، 002/0P=) و کبد (21/0 برابر، 001/0>P) کاهش داد. نتیجهگیری: این یافتهها فرضیه ما را در مورد مکانیسم جبرانی افزایش بیان سیالین برای مقابله با کاهش فراهمی زیستی NO در موشهای مبتلا به T2D با کاهش بیان سیالین در بافتهای اصلی موشهای دیابتی بهدنبال تجویز نیترات تأیید میکند.
یوسف زاده نصیبه، جدی سجاد. اثر تجویز طولانیمدت نیترات بر بیان ژن سیالین در موشهای بزرگ آزمایشگاهی نر مبتلا به دیابت نوع 2. كومش. 1402; 25 (5) :254-254