|
بررسی اثر آلپرازولام بر عمل ضد دردی ایبوپروفن در درمان دیسمنوره دختران جوان 18- 25 سال
|
محمود برادران   ، منوچهر اشرف پور ، شیوا امیرسلیمانی ، افسانه بختیاری ، فاطمه نصیری ، علی‌اکبر مقدم‌نیا |
|
|
|
چکیده: (14664 مشاهده) |
| سابقه
و هدف: دیسمنوره شایع‌ترین مشکل و عارضه ژنیکولوژیک زنان جوان است. با توجه به مصرف
رایج ایبوپروفن در درمان دیسمنوره، مطالعه حاضر به‌منظور تعیین نقش آلپرازولام در تقویت
اثرات ضد درد ایبوپروفن در دیسمنوره انجام گرفت. مواد
و روش‌ها: مطالعه به‌صورت کارآزمایی بالینی دوسرکور و Cross Over طراحی و اجرا گردید. برای
این منظور دختران جوان دانشجو به دو گروه 20 نفره تقسیم شدند. در ماه نخست 20 نفر اول
طی یک دوره 3 روزه از زمان شروع قاعدگی قرص ایبوپروفن mg 400 را هر 8 ساعت و پلاسبو را هر شب دریافت
نمودند و 20 نفر گروه دوم یک دوره 3 روزه قرص ایبوپروفن mg 400 را هر 8 ساعت و mg 5/0 آلپرازولام را هر شب دریافت نمودند.
در ماه دوم نیز داروهای دریافتی دو گروه مطالعه جابه‌جا شد. با استفاده از پرسش‌نامه
"Cox menstrual symptom
scale questionnaire" اطلاعات جمع‌آوری و ثبت شد. یافته‌ها: میانگین امتیاز درد شکمی در هر دو روز دوم و چهارم قاعدگی در
گروه ایبوپروفن و آلپرازولام کم‌تر از گروه ایبوپروفن و پلاسبو بود (000/0=P در هر روز). هم‌چنین میانگین امتیاز کمردرد
در هر دو روز دوم و چهارم در گروه ایبوپروفن و آلپرازولام نسبت به گروه ایبوپروفن و
پلاسبو به‌طور معنی‌داری کم‌تر بود (به ترتیب 000/0=P و 005/0=P). نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج مطالعه حاضر ممکن است بتوان درمان
ترکیبی ایبوپروفن-آلپرازولام را جهت تسکین درد افراد مبتلا به دیسمنوره پیشنهاد نمود
تا از این طریق علاوه بر تسکین درد، اثر سوء آن بر فعالیت روزمره زندگی افراد مبتلا
را به حداقل رساند |
|
| واژه‌های کلیدی: قاعدگی دردناک، درد، ایبوپروفن، آلپرازولام، زنان |
|
|
متن کامل [PDF 209 kb]
(4019 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى
دریافت: 1390/10/26 | پذیرش: 1392/1/19 | انتشار: 1392/1/19
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
