RT - Journal Article T1 - Pharmacogenomics of glibenclamide in patients with type 2 diabetes mellitus: A systematic review JF - Koomesh YR - 1401 JO - Koomesh VO - 24 IS - 2 UR - http://koomeshjournal.semums.ac.ir/article-1-7007-fa.html SP - 183 EP - 190 K1 - Sulfonylurea Compounds K1 - Glibenclamide K1 - Diabetes Mellitus K1 - Pharmacogenomics K1 - Precision Medicine AB - هدف: از جمله پرمصرف‌ترین داروهای ضد دیابت، سولفونیل اوره‌ها هستند که اغلب به‌عنوان یکی از داروهای خط اول درمان دیابت نوع 2 مورد استفاده قرار می‌گیرند. با توجه به تاثیر ساختار ژنتیکی بیمار بر پاسخ دارویی (پزشکی فردی)، شناسایی تنوعات ژنتیکی نه تنها میزان واکنش‌های ناخواسته دارویی را کاهش می‌دهد، بلکه می‌تواند اثر‌بخشی داروها را نیز پیش‌بینی نماید. هدف مطالعه حاضر، مرور نظام‌مند فارماکوژنومیک گلی بن کلامید در دیابت نوع 2 می‌باشد. مواد و روش‌ها: این پژوهش یک مرور سیستماتیک بر اساس فلوچارت PRISMA است. با استفاده از واژه‌های “variant”, “glibenclamid”, “diabetes mellitus” “SNP” و یا معادل‌های آن‌ها، جست‌وجوی جامع در بانک‌های اطلاعاتی PubMed، Scopus و Web of Science تا اول ژانویه 2021 انجام شد. در جست‌وجوی اولیه 125 مقاله به‌دست آمد. یافته‌ها: در نهایت در نه مقاله واجد شرایط ورود به مرور نظام‌مند، مونوتراپی با گلی بن کلامید در 3032 بیمار انجام شده بود. بیش‌ترین مطالعه مربوط به کشور چین و شایع‌ترین روش ژنوتایپینگ RFLP_PCR و توالی‌یابی مستقیم بود. شایع‌ترین ژن‌های مورد بررسی شامل CYP2C9، KCNJ11 و TCF7L2 بودند. نتایج مطالعات ارتباط معنی‌دار پلی‌مورفیسم ژن CYP2C9 بر پاسخ درمانی مناسب و پلی‌مورفیسم ژن KCNJ11 با شکست درمانی با گلی بن کلامید را نشان داد. نتیجه‌گیری: در میان همه عوامل ژنتیکی و ژنوتیپ‌های خاص پروتئین‌های دخیل در مسیر متابولیسم گلی بن کلامید، پلی‌مورفیسم ژن CYP2C9 در میزان پاسخ به درمان و پلی‌مورفیسم ژن KCNJ11 در شکست درمان و عوارض هیپوگلیسمی ناشی از گلی بن کلامید نقش دارند.   LA eng UL http://koomeshjournal.semums.ac.ir/article-1-7007-fa.html M3 ER -