هدف: ما فرض کردیم که n-استیل سیستئین (NAC) احتمالاً با کاهش استرس اکسیداتیو بافت مغز، سطوح IL-6 و نیتریت و نیز با افزایش BDNF به‌عنوان یک عامل محافظ مغز، عملکرد شناختی را در موش‌های نوجوان مبتلا به کم‌کاری تیروئید بهبود می‌بخشد. مواد و روش‌ها: شصت موش نوجوان به شرح زیر تقسیم شدند: (1) حامل (2) موش‌ها با هیپوتیروئید ناشی از پروپیل تیوراسیل (PTU). (3-5) موش‌های با هیپوتیروئیدی که به‌مدت شش هفته با دوزهای مختلف NAC (50، 100 و 150 میلی‌گرم بر کیلوگرم در روز) به‌صورت داخل‌‌صفاقی تحت درمان قرار گرفتند. (6) موش‌های نرمال تحت درمان با NAC در بالاترین دوز (mg/kg/day 150). تجزیه و تحلیل رفتاری و بیوشیمیایی برای همه گروه‌ها مورد مطالعه انجام گرفت. یافته‌ها: در تست‌های رفتاری از جمله تست ماز آبی موریس (MWM)، NAC به‌طور قابل‌توجهی طول مسیر و زمان تأخیر را در مقایسه با موش‌های دارای هیپوتیروئیدی کاهش داد و در تست اجتناب غیرفعال (PA)، تأخیر زمانی برای ورود به محفظه تاریک به‌طور قابل‌توجهی افزایش یافت. هم‌چنین زمان سپری شده در اتاق تاریک را در مقایسه با موش‌های با هیپوتیروئیدی کاهش داد. در تست‌های بیوشیمیایی، NAC سطح MDA و نیتریت را کاهش و شاخص‌های آنتی‌اکسیدانی شامل محتوای کل تیول، فعالیت آنزیم‌های CAT و SOD را در هیپوکامپ و قشر مغز افزایش داد. NAC هم‌چنین سطح BDNF را در هیپوکامپ موش‌های هیپوتیروئیدی افزایش و سطح IL-6 را کاهش داد. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج، تأثیر مثبت NAC بر اختلال شناختی در موش‌های بزرگ آزمایشگاهی نوجوان با کم‌کاری تیروئید احتمالاً به خواص آنتی‌اکسیدانی آن و بهبود قابل‌توجه در سطوح BDNF مربوط می‌شود.
