هدف: نوروپاتیک یک بیماری مزمن است که با درد مداوم به‌دنبال آسیب عصبی مشخص می‌شود. به‌دلیل گزینه‌های درمانی محدود، مدیریت آن یک مشکل بالینی چالش‌برانگیز است. سلول‌های بنیادی مزانشیمی (MSCs) پتانسیل درمانی مناسبی در اختلالات مختلف التهابی و دژنراتیو نشان داده‌اند. در این مطالعه، هدف ما بررسی اثر سوپ رویی کشت سلول‌های بنیادی مزانشیمی بر درد نوروپاتیک و بررسی مکانیسم‌های زمینه‌ای بود. مواد و روش‌ها: درد نوروپاتی با استفاده از مدل آسیب عصبی مزمن (CCI) در موش‌های بزرگ آزمایشگاهی ویستار ایجاد شد. موش‌ها به چهار گروه شم، CCI، CCI-DMEM و CCI-CM تقسیم شدند. گروه CCI-CM تزریق داخل‌صفاقی MSCs-CM را دریافت کرد، در حالی‌که گروه های شم، CCI و CCI-DMEM فقط سالین نرمال یا DMEM دریافت کردند. آستانه تحمل آلودینیای مکانیکی و تأخیر در پاسخ به محرک حرارتی دردناک مورد ارزیابی قرار گرفت. علاوهبراین، سطح بیان سایتوکاین‌های پیش‌التهابی (IL-1β و TNF-α) در نخاع با استفاده از PCR کمّی (qRT-PCR) اندازه‌گیری شد. یافته‌ها:نتایج نشان داد که درمان با MSCs-CM به‌طور قابل‌توجهی درد نوروپاتیک را بهبود می‌بخشد، همان‌طور که با بهبود آستانه تحمل آلودینیای مکانیکی و تأخیر در پاسخ به محرک حرارتی دردناک در مقایسه با گروه‌های CCI مشهود است. علاوهبراین، بیان ژن نسبی سیتوکین‌های پیش‌التهابی TNF-α و IL-1β به‌طور قابل‌توجهی در نخاع گروه CCI-CM در مقایسه با گروه CCI کاهش یافت. نتیجه‌گیری: این یافته‌ها نشان می‌دهد که MSCs-CM پتانسیل درمانی برای درد نوروپاتیک دارد. اثر ضد درد مشاهده شده ممکن است تا حدی به کاهش سیتوکین‌های پیش التهابی نسبت داده شود.
