مروری بر آنتیاکسیدانهای دارای اثرات محافظت عصبی بالقوه در آسیب مغزی تروماتیک
|
بهاره حکیمی نیا |
|
|
چکیده: (311 مشاهده) |
هدف: بیماران مبتلا به آسیب مغزی تروماتیک (TBI) غالباً از طیف وسیعی از ناتوانیهای جسمانی و شناختی رنج میبرند. آسیب نورونی ناشی از استرس اکسیداتیو مکانیسم اصلی آسیب در TBI میباشد. در دهههای اخیر آنتیاکسیدانهای زیادی بهمنظور تسکین آسیب نورونی و بهبود عملکرد مغز در TBI مورد ارزیابی قرار گرفتهاند. این مطالعه با هدف مرور عوامل آنتیاکسیدان دارای اثرات محافظ عصبی بالقوه در TBI ارائه شده است.
مواد و روشها: در این مقاله مروری، مطالعات از طریق جستجو در PubMed، Scopus، Elsevier، Web of Science وGoogle Scholar بهدست آمد. این جستجو بدون محدودیت زمانی انجام شد.
یافتهها: مکملیاری با آنتیاکسیدان یک راهکار درمانی بالقوه است که طی آن عوامل آنتیاکسیدانی مستقیماً رادیکالهای واکنشی را به دام میاندازند یا منجر به القای سیستم آنتیاکسیدانی دفاعی میشوند. با توجه به نقش ویژه استرس اکسیداتیو در مکانیسمهای مولکولی TBI، محققین چندین ترکیب دارای خاصیت آنتیاکسیدانی را بهعنوان عوامل بالقوه جهت درمان TBI معرفی کردهاند. گروهی از آنها شامل کوآنزیم Q10، اِناستیل سیستئین، فلاونوئیدها، ویتامین E، آسکوربیک اسید و اسیدهای چرب امگا 3 بهعنوان عوامل محافظت عصبی در مطالعات پیشبالینی یا بالینی TBI گزارش شدهاند. حفظ پایداری سد خونی مغزی، کاهش اِدِم و استرس اکسیداتیو و تخفیف ناکارآمدی شناختی بهعنوان ویژگیهای محافظت عصبی این عوامل گزارش شده است. بهعلاوه، تسکین علائم، کاهش در مرگومیر و بهبود معیارهای نورولوژیک، یافتههای اصلی در مطالعات انسانی میباشد.
نتیجهگیری: مکملیاری با آنتیاکسیدان ممکن است یک راهکار محافظت عصبی بالقوه علیه آسیب اکسیداتیو در بیماران TBI باشد. البته مطالعات بیشتری جهت تأیید ایمنی و کارایی این عوامل نیاز است.
|
|
واژههای کلیدی: آسیب مغزی تروماتیک، آنتیاکسیدان |
|
متن کامل [PDF 247 kb]
(60 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1402/11/30 | پذیرش: 1402/5/10 | انتشار: 1402/5/10
|
|
|
|