هدف: تلومر یک کمپلکس پروتئینی-DNA است که از تکرارهای اسید دزوکسی ریبونوکلئیک تشکیل شده و در انتهای کروموزومهای خطی قرار دارد. از ژنها در برابر آسیب محافظت میکند و بنابراین برای ثبات کروموزومی و یکپارچگی سلولی مهم است. تلومرها نقش مهمی در توسعه و پیشآگهی بیماریهای قلبی-عروقی دارند. این مطالعه با هدف ارزیابی فشار خون سیستولیک (SBP) و دیاستولیک (DBP) در بزرگسالان با طول تلومرهای مختلف انجام شد. مواد و روشها: این مطالعه بر روی 119 داوطلب سالم (28 تا 74 سال) از شهرستان ربط (از شهرستانهای استان آذربایجان غربی، ایران) انجام شد. از تمامی شرکتکنندگان نمونه خون تهیه شد. طول تلومر لکوسیت هر فرد بهطور نسبی با روش Real-time PCR اندازهگیری شد. شرکتکنندگان بر اساس طول تلومر به سه گروه تقسیم شدند، یعنی کوتاه(کمتر یا مساوی 8/0)، متوسط (بین 8/0 و 8/1)، و بلند (مساوی یا بیشتر از8/1). SBP و DBP برای هر شرکتکننده اندازهگیری شد. تجزیه و تحلیل آماری پس از تنظیم طول تلومر با سن، انجام شد. یافتهها:SBP اندازهگیری شده در شرکتکنندگان با تلومر کوتاه (2/21±4/124) بیشتر از افراد با طول تلومر متوسط (8/14±5/113) یا بلند (9/16±8/112) بود (05/0>P).DBP اندازهگیری شده نیز در شرکتکنندگان با تلومر کوتاه (8/11±0/84) بیشتر از افراد با طول تلومر متوسط (6/9±3/75) یا بلند (7/10±4/75) بود (05/0>P).
نتیجهگیری: بین طول تلومر و فشار سیستولیک/دیاستولیک رابطه معکوس وجود دارد که ممکن است شواهدی برای افزایش بیماریهای قلبی عروقی همراه با سائیدگی تلومر باشد.