هدف: دیابت یک بیماری متابولیک بوده که شیوع آن در جهان رو به افزایش است. هدف پژوهش حاضر بررسی مارکرهای تشخیصی آزمایشگاهی در دیابت نوع دو می‌باشد. مواد و روش‌ها: تحقیق پیش‌رو، یک مطالعه تحلیلی-مقطعی می‌باشد که با مراجعه به بخش مدارک پزشکی بیمارستان‌های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی آبادان، اطلاعات دموگرافیک و آزمایشگاهی بیماران مبتلا به دیابت نوع دو بستری شده دریافت شد. یافته‌ها: آزمایش‌های بالینی 127 فرد مبتلا به دیابت نوع2 با میانگین سنی 89/15±24/56 مورد بررسی قرار گرفت. از این تعداد 50 نفر مرد (4/39%) و 77 نفر زن (6/60%) بودند و اکثریت این افراد در گروه سنی 64-55 سال قرار داشتند (5/31 درصد). در دیابت نوع 2 میانگینBUN(77/22±55/25)، کراتی‌نین (56/1±62/1)، INR(77/0±26/1)و PT(09/4±38/13)بالاتر از محدوده نرمال بود. سطح BUN و کراتی‌نین در مردان بالاتر از حد نرمال و بیشتر از زنان بود اما این اختلاف معنی‌دار نبود. مقدار BUN و کراتی‌نین در گروه سنی بالاتر از 55 سال بیشتر بود که این افزایش از لحاظ آماری معنی‌دار بود. میانگین هموگلوبین 07/2±82/11و میانگین هماتوکریت (16/5 ±88/36) نیز در دیابت نوع 2 پایین تر از حد نرمال مشاهده شد. نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که دیابت نوع دو در زنان نسبت به مردان بیشتر مشاهده می‌شود و بیماری دیابت با عوارض و خطرات بسیاری برای مبتلایان همراه است. از جمله؛ آنمی، عوارض کلیوی ومشکلات انعقادی که در نتیجه‌ی افزایش قند خون در این افراد بروز می‌نماید و در سنین بالا این عوارض شدیدتر می‌باشد.
