هدف: تجمع محصولات نهایی گلیکاسیون پیشرفته (AGEs) در تخمدان با اختلال عملکرد سلول‌های گرانولوزا (GCs) از طریق استرس اکسیداتیو همراه است. آلفالیپوئیکاسید (ALA) به‌طور مشخصی بر سیستم تولیدمثل تأثیر می‌گذارد. مطالعه حاضر به‌منظور روشن کردن اثرات AGEs بر مسیر سیگنالینگ استرس اکسیداتیو در سلول‌های گرانولوزای دیواره‌ای لوتئینیزه شده انسانی در حضور یا عدم حضور ALA انجام شد. مواد و روش‌ها: سلول‌های گرانولوزای تخمدان از 50 زن سالم جداسازی شدند و سلول‌های هر فرد به‌صورت جداگانه به چهار قسمت تقسیم شدند و با محیط کشت به تنهایی (شاهد)، ALA به تنهایی یا آلبومین گلیکوزیله انسانی (HGA) با/بدون ALA تحت تیمار قرار گرفتند. وضعیت کل اکسیدانی (TOS) و ظرفیت تام آنتی‌اکسیدانی (TAC) با روش رنگ‌سنجی در عصاره سلولی اندازه‌گیری شد. شاخص استرس اکسیداتیو (OSI) نیز محاسبه شد. میزان بیان پروتئین گیرنده AGE (RAGE)نیز با استفاده از وسترن‌بلات تعیین شد. یافته‌ها: غلظت غیرسمی HGA به‌طور معنی‌داری TOS و OSI را افزایش داد، اما سطوح TAC را کاهش داد. افزایش بیان پروتئین RAGE نیز با تجزیه و تحلیل وسترن‌بلات تأیید شد. تیمار مشترک با ALA وضعیت اکسیداتیو تغییریافته توسط HGA را بهبود بخشید و در نتیجه سطوح ناهنجار TOS و TAC را اصلاح کرد. این اثرات احتمالاً از طریق تنظیم بیان پروتئین RAGE انجام شده است. نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد که اختلال مسیر اکسیداتیو ناشی از محور AGEs-RAGE در سلول‌های گرانولوزای لوتئینیزه انسانی احتمالاً با تیمار ALA بهبود می یابد. این اثر احتمالاً با کاهش بیان پروتئین RAGE به دست می‌آید. درک بهتر نحوه تعامل AGEs و ALA در فیزیولوژی و آسیب‌شناسی تخمدان ممکن است منجر به درمان هدفمندتر اختلالات عملکرد تخمدان شود.
