هدف: گزارشات متعددی، حاکی از شیوع مقاومتهای چندگانه دارویی با واسطه انواع مختلف(ESBL Lactamases ExtendedSpectrum Beta) از جمله آنزیمهای حاصل از بیان ژن SHV در نقاط مختلف دنیا موجود میباشد، که یکی از معضلات عمده درمانی و پزشکی میباشد. امروزه، بررسی نقش باکتری اشریشیاکلی در انواع عفونتها از جمله عفونتهای بیمارستانی، میزان استفاده از آنتیبیوتیکهای مختلف در درمان، با توجه به افزایش روزافزون مقاومت باکتریهای عامل عفونت در برابر آنتیبیوتیکها یک ضرورت است. هدف از اجرای این طرح پژوهشی، بررسی میزان شیوع ژن SHV به عنوان یکی از ژنهای کدکننده ESBL در باکتریهای مولد عفونت ازجمله در سویههای E. coli بود. مواد و روشها: نمونهبرداری و جداسازی اشریشیاکلی از نمونههای جمعآوری شده از مراجعین مشکوک به عفونت ادراری با استفاده از روشهای استاندارد و آزمون آنتیبیوگرام با استفاده از روش دیسک- دیفیوژن بر روی آنها انجام شد. به منظور تشخیص قطعی تولید آنزیمهای بتالاکتاماز وسیع الطیف (ESBLs) با استفاده از زوج دیسکهای آنتیبیوتیکی سفتازیدیم، سفوتاکسیم، سفوتاکسیم، و سفتازیدیم/ با و بدون کلاوولانیک اسید خریداری شده از شرکت Mast انگلیس مورد آزمون قرار گرفتند. با استخراج DNA از آنها و با استفاده از پرایمرهای اختصاصی طراحی، ارزیابی و تهیه شده برای ژن SHV و انجام PCR وجود و یا فقدان ژن SHV در سویههای فوق، مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج با استفاده ازآزمون آماری مجذور کای (2×، chi-square) و نرمافزار 16spss آنالیز گردید. یافتهها:سویههای باکتری E. coli از 151 نمونه ایزوله ادراری (75/37%) جدا گردید. ایزولههای مقاوم به نیتروسفین، به عنوان سویههای احتمالی تولیدکننده بتالاکتامازهای وسیع الطیف (ESBLs) تلقی شدند، نتیجه آزمون فنوتیپی تائیدی، بر روی سویههای ESBL مثبت (+) احتمالی، در 33 مورد (47/67%) آنها مثبت بود. با انجام PCR با استفاده از زوج پرایمرهای طراحی و تهیه شده برای تشخیص و شناسایی ژن SHV، نتیجه این آزمایش نیز در 9 مورد (72/72%) آنها مثبت بود. نتیجهگیری: به کارگیری روشهای مولکولی در کنار روشهای فنوتیپی جهت تشخیص دقیق عوامل عفونی، حتی فرمهای زنده اما غیر قابل کشت آنها (Viable but Nonculturable, VBNC) و ژنهای مقاومت، میتواند کارآئی روشهای "اپیدمیولوژی مولکولی" در پیگیری و مبارزه با عفونتها و از جمله عفونتهای بیمارستانی را افزایش دهد.