:: جلد 21، شماره 1 - ( زمستان 1397 ) ::
جلد 21 شماره 1 صفحات 122-116 برگشت به فهرست نسخه ها
اثر اریترومایسین خوراکی در درمان عدم تحمل شیر در نوزادان پره ترم
امیر محمد آرمانیان ، اشرف السادات موسوی ، نیما صالحی مهر
چکیده:   (5296 مشاهده)
هدف: عدم تحمل شیریک مشکل شایع در نوزادان پره ترم با وزن پایین است که منجر به نیاز به تغذیه از طریق رگ با عوارض بسیار آن می‌شود. اریترومایسین یک آنتی‌بیوتیک با خواص پروکینتیک است که می‌تواند تاثیرات مطلوب در درمان این اختلال داشته باشد. این مطالعه به‌منظور بررسی اثر اریترومایسین با دوز متوسط در درمان عدم تحمل تغذیه در نوزادان نارس انجام شد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه یک کارآزمایی بالینی تصادفی، نوزادان به‌صورت تصادفی به دو گروه دریافت اریترومایسین (mg/kg/day 20) یا پلاسبو تقسیم شدند و تعداد موارد عدم تحمل شیر (لاواژ)، مدت زمان کامل شدن حجم شیر، بروز انتروکولیت نکروزان، مدت زمان بستری، بروز عوارض احتمالی اریترومایسین مانند استنوز هایپرتروفیک پیلور و موارد دیگر در دو گروه بررسی و مقایسه شد. یافته‌ها:در این مطالعه نهایتاً 64 نوزاد نارس با میانگین سن حاملگی 49/2±1/30 هفته بررسی شدند. تعداد موارد عدم تحمل شیر و میانگین مدت زمان کامل شدن حجم شیر(cc/kg/day150) به‌صورت معناداری در گروه اریترومایسین کم‌تر از گروه کنترل بود (05/0P). نتیجه‌گیری:اریترومایسین با دوز متوسط در کاهش دفعات موارد عدم تحمل شیر و بهبود میانگین زمان رسیدن به حجم کامل شیر در نوزادان نارس با وزن پایین تاثیر مطلوبی داشت و بعلاوه به نظر می‌رسد داروی بی‌خطری برای این نوزادان بود.  
واژه‌های کلیدی: اریترومایسین، نوزاد تا 4 هفته، نوزاد نارس
متن کامل [PDF 1278 kb]   (1020 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى
دریافت: 1396/11/10 | پذیرش: 1397/6/14 | انتشار: 1397/10/17


XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
جلد 21، شماره 1 - ( زمستان 1397 ) برگشت به فهرست نسخه ها