@ARTICLE{Soori, author = {Soori, Rahman and Rashidi, Mohammad and Choobineh, Sirous and Ravasi, Ali Asghar and Baesi, Kazem and Rashidy-Pour, A. li and }, title = {Effects of 12 weeks resistant training on MTNR1B gene expression in the pancreas and glucose and insulin levels in type 2 diabetic rats}, volume = {19}, number = {1}, abstract ={هدف: دیابت نوع 2 یک بیماری چند‌علتی است، ولی اخیراً مشخص شده است که ژن MTNR1B با میزان ابتلا به دیابت نوع2 مرتبط است و افزایش بیان آن خطر دیابت نوع 2 را افزایش می‌دهد. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر12 هفته تمرینات مقاومتی بر بیان ژن MTNR1B و گلوکز و انسولین ناشتا در رت‌های نر ویستار مبتلا به دیابت نوع 2 است. مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر از نوع بنیادی و روش آن تجربی می‌باشد. در این مطالعه از 30 سر رت نر نژاد ویستار با محدوده وزنی 20±220گرم استفاده شد. در طول دوره در شرایط استاندارد یعنی دمای 3±22سانتی‌گراد و رطوبت  45درصد و دوره‌های 12 ساعته متوالی نور و تاریکی نگهداری شدند. رت‌ها به سه گروه کنترل سالم، کنترل دیابتی و کنترل دیابتی با تمرینات مقاومتی تقسیم شدند. القای دیابت از طریق محلول نیکوتین آمید و STZ انجام شد و برنامه تمرینی مقاومتی به مدت 12 هفته به تعداد 5 جلسه در هفته در قالب 3 دوره با 6 تکرار در دوره انجام گرفت. همه رت‌ها 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی تشریح شدند. یافته‌ها: برنامه تمرینی به کاهش معنی‌دار سطوح گلوکز ناشتا در گروه دیابتی مقاومتی نسبت به گروه دیابتی کنترل منجر شد (05/0>p). بر خلاف گلوکز، 12 هفته تمرین ورزشی به افزایش معنی‌دار سطوح سرمی انسولین نسبت به مقادیر آن در قبل از اعمال تمرینات مقاومتی در گروه تمرینی دیابتی منجر شد (05/0>p). از طرفی، اجرای تمرینات مقاومتی بیان ژن MTNR1B را به میزان 93 درصد نسبت به گروه کنترل دیابتی کاهش داد (05/0>p). نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان دادکه دوازده هفته ورزش مقاومتی به افزایش معنی‌دار انسولین سرم، کاهش معنی‌دار گلوکز خون و کاهش معنی‌دار بیان ژن MTNR1B در بافت پانکراس نسبت به گروه کنترل دیابتی منجر می‌شود }, URL = {http://koomeshjournal.semums.ac.ir/article-1-3208-fa.html}, eprint = {http://koomeshjournal.semums.ac.ir/article-1-3208-fa.pdf}, journal = {Koomesh journal}, doi = {}, year = {1395} }