هدف: فلوکستین، یک نوع مهارکننده انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI) است که در درمان اختلالات عصبی مانند افسردگی، پرخوری عصبی و اختلالات وسواس فکری استفاده می‌شود. در میان تمامی SSRI فلوکستین به دلیل ایمنی و اثربخشی مناسب، از نظر بالینی مصرف بالایی دارد. با این‌حال بر اساس مطالعات گذشته، فلوکستین از طریق افزایش استرس اکسیداتیو منجر به کاهش زنده‌مانی در سلول‌های مختلفی مانند اپی‌تلیال تخمدان، سلول‌های هیپوکامپ و سلول‌های کبدی می‌شود. از آنجایی‌که بسیاری از مردان افسرده در سنین تولیدمثلی قرار دارند و برای درمان افسردگی خود، نیاز به مصرف طولانی‌مدت داروی فلوکستین دارند، بررسی اثرات آن بر کیفیت سلول‌های اسپرم ضروری به‌نظر می‌رسد. هدف از این مطالعه ارزیابی اثر فلوکستین بر تحرک، زنده‌مانی، مورفولوژی و سطح ظرفیت آنتی‌اکسیدانی کل اسپرم انسان در شرایط آزمایشگاهی است. مواد و روش‌ها: نمونه‌های منی 30 مرد طبیعی و بارور جمع‌آوری و هر نمونه به سه گروه: تازه، کنترل (بدون تیمار و 1 ساعت انکوبه) و فلوکستین (تیمار شده با µM5 فلوکستین و 1 ساعت انکوبه) تقسیم شد. تحرک (کل، پیش‌رونده، غیرپیش‌رونده)، زنده‌مانی، مورفولوژی، سطح TACو سطح ROS در اسپرم ارزیابی گردید. دادههابااستفادهاز Repeated measures analysis آنالیز شد و تفاوت معنی‌داری در سطح 05/0>Pدر نظر گرفته شد. یافته‌ها: میانگین درصد تحرک کل، تحرک پیش‌رونده، زنده‌مانی، مورفولوژی طبیعی و سطح TAC اسپرم کاهش معنی‌داری را در گروه فلوکستین نسبت به گروه‌های تازه و کنترل نشان داد (001/0>P). افزایش معنی‌داری در میانگین درصد تحرک غیرپیش‌رونده و سطح ROS در گروه فلوکستیننسبت به گروه‌های تازه و کنترل مشاهده گردید (001/0>P). نتیجه‌گیری: فلوکستین منجر به کاهش سطح TAC و افزایش سطح ROS در اسپرم شد که کیفیت اسپرم و سلامت باروری مردان را مختل می‌کند.
