با توجه به تصمیمات گرفته شده جهت پذیرش مقالات در مجله کومش از نویسندگان مقاله هزینه دریافت می گردد. هزینه پذیرش مقالات از ابتدای سال 1402 در مجله کومش مبلغ 12.000.000ریال (یک میلیون و دویست هزار تومان) می باشد. که نویسنده مسئول می بایست جهت دریافت نامه پذیرش به حساب درآمد های دانشگاه واریز نمایند تا گواهی پذیرش مقاله صادر و مراحل بعدی انتشار مقاله انجام شود.
تبصره: این مصوبه شامل مقالاتی که نویسنده مسئول مقاله از همکاران دانشگاه علوم پزشکی سمنان باشد نمی شود.
سابقه و هدف: زندگی در محیطهای پرتراکم مثل اردوگاهها باعث افزایش شیوع بسیاری از بیماریها از جمله بیماریهای قارچی میشود. بیماریهای قارچی سطحی و جلدی شامل گروه وسیعی از بیماریها است که پوست و ضمائم آن همچون ناخن و مو را گرفتار میکند. از آنجا که بررسی بیماریهای قارچی از نظر بهداشت عمومی در هر منطقهای از کشور از درجه اهمیت خاص برخوردار میباشد و عدم رعایت نکات بهداشتی و علل مساعدکننده دیگر شیوع آن را در هر جامعهای به مراتب بیشتر نموده است، لذا برای اولین بار بررسی و مطالعه بیماریهای قارچی سطحی و جلدی در اردوگاه مهاجرین افغانی صورت گرفت.
مواد و روشها: 1400 نفر از ساکنین اردوگاه به صورت سرشماری از نظر وجود بیماریهای قارچی سطحی و جلدی توسط پزشک مورد معاینه دقیق قرار گرفتند. در این مطالعه 589 نفر مذکر و 811 نفر مؤنث در گروههای سنی 1 تا 90 سال قرار گرفتند. برای تمامی بیماران، پرسشنامهای مشتمل بر اطلاعات مورد نیاز تکمیل شد. نمونهها در پاکت نمونهبرداری جمعآوری و در بخش قارچشناسی دانشکده پزشکی سمنان مورد آزمایش مستقیم و کشت بر روی دو محیط سابارود دکستروز آگار حاوی کلرامفنیکل (SC)، سابارود دکستروز آگار حاوی کلرامفنیکل و سیکلوهگزامید (SCC) قرار گرفت. از آزمونهای آماری کایاسکوئر، فیشر و محاسبه نسبت شانس (Odds Ratio) با فاصله اطمینان 95% در تحلیل دادهها استفاده شد.
یافتهها: شیوع بیماریهای قارچی سطحی و جلدی بهترتیب عبارت بودند از: پیتیریازیس ورسیکالر 4/2%، کاندیدیازیس انترتریگو 5/1%، اونیکومایکوزیس و پارونشیا 9/0%، ترایکومایکوزیس آگزیلاریس 7/0%، اریتراسما 4/0% و درماتوفیتوزیس 2/0%. شیوع پدیکولوز در افراد اردوگاه 4/1% بود.
نتیجهگیری: نسبت بیماریهای قارچی سطحی بیشتر از بیماریهای قارچی جلدی بوده است، بهطوری که 4/5% افراد، مبتلا به بیماریهای قارچی سطحی و 6/2% افراد، مبتلا به بیماریهای قارچی جلدی بودند. در گذشته بیماری کچلی سر در بین اطفال، بهخصوص در نواحی روستایی شیوع فراوانی داشت، خوشبختانه امروزه شیوع آن خیلی کاهش یافته است و بررسی اخیر تأیید کننده کاهش این بیماری در بین افراد جامعه میباشد، بهطوری که پایینترین شیوع مربوط به درماتوفیتوزیس (2/0%) میباشد. این مطالعه اهمیت آزمایشات قارچشناسی را در تشخیص بیماریهای قارچی متفاوت، نشان میدهد که میتواند جهت انتخاب روش درمانی مؤثر مفید باشد. بنابراین انجام آزمایشات قارچشناسی جهت تمایز و درمان عفونتهای درماتوفیتی و غیردرماتوفیتی اونیکومایکوزیز ضروری میباشد.