|
کاربرد تحلیل منحنی مشخصه عملکرد تعدیل‌یافته در ترکیب نشانگرهای زیستی برای تشخیص زودهنگام دیابت حاملگی
|
مائده امینی    ، انوشیروان کاظم نژاد ، فرید زایری ، اعظم امیریان ، نورالسادات کریمان |
|
|
|
چکیده: (3826 مشاهده) |
| هدف: در حوزه پزشکی تشخیصی، ارزیابی دقت تشخیصی نشانگرهای زیستی (بیومارکرها) یا تست‌ها همواره مورد توجه بوده است. گاهی ممکن است یک نشانگر زیستی به تنهایی برای پیش‌بینی بیماری به اندازه کافی حساس و ویژه نباشد. اما با ترکیب چندین نشانگر شاید بتوان به تشخیص بهتری دست یافت. هدف از این مطالعه، بررسی عملکرد ترکیب نشانگرهای زیستی برای تشخیص زودهنگام دیابت بارداری بود.
مواد و روش‌ها: در این مقاله، از اطلاعات 523 زن باردار مراجعه‌کننده به بیمارستان‌های مهدیه و طالقانی واقع در شهر تهران استفاده شد. میزان استریول غیر کونژوگه، آلفا فیتوپروتئین و بتا گنادوتروپین کوریونی انسانی در اوایل سه ماهه دوم بارداری مورد اندازه‌گیری قرار گرفت. از سطح زیر منحنی مشخصه عملکرد و معیارهای حساسیت و ویژگی برای ارزیابی دقت این نشانگرها و نیز یافتن ترکیب خطی بهینه‌ای از آن‌ها استفاده شد. انتخاب نقطه برش بهینه بر اساس شاخص یودن بود.
یافته‌ها: در ترکیب دوتایی نشانگرها، بزرگ‌ترین مقدار سطح زیر منحنی مشخصه عملکرد، حساسیت و ویژگی به ترتیب 593/0، 90/61 درصد و 30/58 درصد با نقطه برش بهینه 11/0 به‌دست آمد. در ترکیب سه‌تایی با تعدیل اثر سن و شاخص توده بدنی، بیش‌ترین مقدار سطح زیر منحنی مشخصه عملکرد، حساسیت و ویژگی به ترتیب 751/0، 95/82 درصد و 62/74 درصد با نقطه برش بهینه 10/0 محاسبه شد.
نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج این پژوهش، ترکیب خطی سه‌تایی نشانگرها با در نظر گرفتن اثر متغیرهای کمکی به طور معناداری عملکرد تشخیصی بهتری داشت.
|
|
| واژه‌های کلیدی: نشانگر زیستی، منحنی مشخصه عملکرد، دیابت بارداری، تشخیص اولیه |
|
|
متن کامل [PDF 2684 kb]
(826 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى
دریافت: 1397/8/5 | پذیرش: 1398/2/10 | انتشار: 1398/8/7
|
|
|
|
|
|
