|
کاربرد نانوتکنولوژی در درمان سرطان
|
فهیمه شمسی   |
|
|
|
چکیده: (6367 مشاهده) |
| شیمی‌درمانی یکی از درمان‌های شناخته شده برای بیماران سرطانی است. اما درمان سرطان به‌دلیل محدودیت دسترسی داروها به بافت سرطانی، سمیت غیر قابل تحمل و مقاومت دارویی چند‌گانه موفقیت‌های زیادی نداشته است. در سال‌های اخیر به‌دلیل شناسایی بهتر بیولوژی تومور و پیشرفت فناوری نانوتکنولوژی راه‌کارهای جدیدی برای معالجه سرطان پیشنهاد شده است. ذرات در مقیاس نانومتری به شیوه‌های شگفت‌انگیزی عمل می‌نمایند به‌طوری‌که خواص و ویژگی مواد در مقیاس نانومتری تغییر می‌کند و خواص نوری، الکترونیک و ساختاری ویژه‌ای از خود نشان می‌دهند. در داروسازی نوین، با استفاده از این ویژگی‌ها، نانوپارتیکل‌ها به‌گونه‌ای مهندسی می‌گردند که قادر باشند مقادیر بالای دوز داروی سایتوتوکسیک را به سایت سرطانی انتقال دهند در حالی که سلول‌های سالم از عوارض جانبی داروهای سایتوتوکسیک محفوظ باشند. روش‌های نوین دارورسانی هدفمند به‌وسیله نانوپارتیکل‌ها و تکنیک بیوکونژوگاسیون باعث به‌وجود آمدن راه‌کارهای درمانی موفقیت‌آمیزی برای معالجه سرطان شده است. این مقاله مروری به بررسی دارورسانی به بافت تومور از طریق دو نوع هدفگیری فعال و غیر فعال می‌پردازد. هم‌چنین این مقاله به خصوصیات و ویژگی‌های نانوپارتیکل‌ها در دارورسانی هدفمند، بیوکونژوگاسیون و چالش‌های موجود در سیستم دارورسانی اشاره می‌نماید |
|
| واژه‌های کلیدی: سرطان، درمان، نانوتکنولوژی، نانوپارتیکل |
|
|
متن کامل [PDF 3517 kb]
(1539 دریافت)
|
نوع مطالعه: مروري |
موضوع مقاله:
عمومى
دریافت: 1397/7/14 | پذیرش: 1398/2/23 | انتشار: 1398/8/7
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
