با توجه به تصمیمات گرفته شده جهت پذیرش مقالات در مجله کومش از نویسندگان مقاله هزینه دریافت می گردد. هزینه پذیرش مقالات از ابتدای سال 1402 در مجله کومش مبلغ 12.000.000ریال (یک میلیون و دویست هزار تومان) می باشد. که نویسنده مسئول می بایست جهت دریافت نامه پذیرش به حساب درآمد های دانشگاه واریز نمایند تا گواهی پذیرش مقاله صادر و مراحل بعدی انتشار مقاله انجام شود.
تبصره: این مصوبه شامل مقالاتی که نویسنده مسئول مقاله از همکاران دانشگاه علوم پزشکی سمنان باشد نمی شود.
هدف: خطر یا محافظت در برابر اعتیاد به مواد مخدر با ایجاد نگرش مثبت یا منفی به آن ایجاد میشود. هدف این پژوهش بررسی نگرش به مواد مخدر و رابطه برخی مولفههای خانوادگی با آن در دانشآموزان پسر دبیرستانی بوده است.
مواد و روشها: این مطالعه مقطعی در سال 1395، بر روی 340 نفر از دانشآموز پسر دوره دوم متوسطه شهر سمنان انجام شد. روش نمونهگیری چند مرحلهای بود. ابتدا از هر یک از چهار جهت جغرافیایی شهر و نیز مرکز شهر، یک دبیرستان، سپس در هر دبیرستان منتخب، یک کلاس از هر پایه تحصیلی به تصادف انتخاب و کلیه دانشآموزان 15 کلاس منتخب مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار گردآوری دادهها پرسشنامه 20 سوالی احساس ناایمنی در کانون خانواده و پرسشنامه 40 سوالی نگرش سنج مواد مخدر بود.
یافتهها: میانگین± انحراف معیار سن دانشآموزان 8/0±4/16 سال بود. 6/27% نگرش خیلی منفی، 7/39% نگرش منفی، 2/28% نگرش متوسط، 8/3% نگرش مثبت و 6/0% نگرش خیلی مثبت به مواد مخدر داشتند. همبستگی مثبت و معنیداری بین جو عاطفی خانواده با نگرش به مواد مخدر (006/0=p، 151/0=r)، اثرات (029/0=p، 119/0=r)، خطرات (011/0=p ، 139/0=r) و مصرف (011/0=p ، 139/0=r) مواد مخدر دیده شد. همچنین دانشآموزان با پدر معتاد نگرش مثبتتری به مواد مخدر (004/0=p)، اثرات (019/0=p)، خطرات (021/0=p) و مصرف مواد مخدر (001/0=p) داشتند. همبستگی بین نگرش به اثرات مواد مخدر با درآمد خانوار منفی و معنیدار بود (033/0=p، 117/0-=r). دانشآموزانی که از طرف والدین نسبت به مواد مخدر منع میشوند نگرش منفیتری نسبت به مواد مخدر داشتند (05/0p>).
نتیجهگیری: بیش از یک چهارم این دانشآموزان نگرش متوسطی به مواد مخدر دارند که در معرض خطر هستند. این افراد از فرزندان خانوادههای با تحصیلات و درآمدهای مختلف میباشند. ضروری است برنامههایی جهت توانمندسازی خانوادهها تدوین تا والدین نحوه ارتباط صحیح با فرزندان را آموزش دیده و جو عاطفی خانواده را افزایش و با ارتباط دوستانه آنها را از خطرات اعتیاد منع کنند. این مساله میتواند درصد دانشآموزان در معرض خطر نگرش مثبت را کاهش و از آسیب به جامعه جلوگیری کند.