با توجه به تصمیمات گرفته شده جهت پذیرش مقالات در مجله کومش از نویسندگان مقاله هزینه دریافت می گردد. هزینه پذیرش مقالات از ابتدای سال 1402 در مجله کومش مبلغ 12.000.000ریال (یک میلیون و دویست هزار تومان) می باشد. که نویسنده مسئول می بایست جهت دریافت نامه پذیرش به حساب درآمد های دانشگاه واریز نمایند تا گواهی پذیرش مقاله صادر و مراحل بعدی انتشار مقاله انجام شود.
تبصره: این مصوبه شامل مقالاتی که نویسنده مسئول مقاله از همکاران دانشگاه علوم پزشکی سمنان باشد نمی شود.
سابقه و هدف: یکی از مشکلات دزیمترهای شیمیایی همچون تریمیسیک اسید، مایع بودن محیط فعال دزیمتر است که بهکارگیری آن را با مشکل مواجه میکند. قرارگیری دزیمتر شیمیایی در بستر ژلی میتواند تا حدودی به فائق آمدن بر این مشکل کمک نماید. با توجه به اهمیت پایداری زمانی پاسخ دزیمتر پس از تابش، در این مطالعه، این پارامتر در مورد دزیمتر ژلاتین- تریمیسیک اسید در گستره دزهای یک جلسه پرتودرمانی در زمانهای یک، دو، سه و چهار روز پس از تابشدهی مورد بررسی قرار گرفت.
مواد و روشها: بعد از ساخت ژل با غلظت 1میلیمولار و pH برابر 2/2 و قرار دادن در داخل ویالهایی از جنس پرسپکس، درب آنها توسط پارافیلم بسته شده و برای حذف نور، اطراف آن با فویل آلومینیومی پوشیده شده و برای تابشدهی با دستگاه شتابدهنده خطی، به پنج گروه تقسیم شدند. پرتودهی 24 ساعت بعد از ساخت ژل، با پرتو 6 مگاولت، توسط دستگاه شتابدهنده خطی انجام شد. در مرحله تابشدهی هر یک از ویالها در ایزوسنتر شتابدهنده و در SSD برابر 100 سانتیمتر و میدان 10×10سانتیمتر مربع قرار داده شدند. گروههای مورد بررسی دزهایی در گستره 200-0 cGy را دریافت نموده وپس از تابشدهی در دمای 4 درجه سلسیوس نگهداری شدند. خوانش ویالها توسط دستگاه اسپکتروفلورومتر JASCO 6200 در زمانهای یک، دو، سه و چهار روز بعد از تابشدهی در طول موجهای برانگیختگی 370، 380، 390، 410، 420 و 450 نانومتر انجام شد.
یافتهها: پس از رسم منحنی نشر دزیمتر توسط دستگاه اسپکتروفلوریمتری، طیف نشری در طول موجهای مورد بررسی دارای پیک در طول موجهای 377، 387، 396، 416، 427 و 457 در روزهای متوالی بعد از تابش دارا بوده و در مقایسه مشخص شد بیشترین پایداری پاسخ دز یک روز بعد از تابشدهی در دزیمتر مشاهده میشود.
نتیجهگیری: نتایج این مطالعه نشان میدهد که ترکیب ژلاتین- تریمسیک اسید در روز بعد از تابشدهی بهترین پاسخ و بیشترین پایداری را داشته است و با توجه به شرایط دزیمتر، امکان بهکارگیری کلینیکی آن قابل بررسی میباشد
Hoseinpour Yektaei Z, Ramzanpour R A, Rahbar M, Hasanzadeh H. Evaluation of time-stability response of gelatin-Trimesic acid dosimeter. Koomesh 1395; 18 (1) :159-164 URL: http://koomeshjournal.semums.ac.ir/article-1-3236-fa.html
حسین پور یکتایی زهره، رمضانپور رمضانعلی، رهبر مریم، حسن زاده هادی. بررسی پایداری زمانی پاسخ دزیمتر ژلاتین– تریمیسیک اسید. كومش. 1395; 18 (1) :159-164