تاثیر کوتاهمدت دو نوع تمرین ثباتدهنده روی فراخوانی عضلات کمری و شکمی و انحنای کمردر بیماران کمردردی مزمن غیر اختصاصی: یک مطالعه کارآزمایی بالینی متقاطع
|
زهرا یعقوبی ، صدیقه کهریزی ، محمد پرنیان پور ، سقراط فقیه زاده |
|
|
چکیده: (5642 مشاهده) |
سابقه و هدف: کمردرد ناشی از اختلال
عملکرد عضلانی باعث تحمیل هزینههای زیاد درمان میشود. یافتن روشهای موثر به
منظور بررسی تغییرات فعالیت عضلات یکی از اهداف تحقیقات است. هدف مطالعه حاضر بررسی
اثرات کوتاهمدت"تمرین فرو بردن شکم به داخل"(AH) و"تمرین
همانقباضی عضلات شکم با هم" (AB) روی فراخوانی عضلات تنه (%MVC)RMSو نیز انحنای کمر در یک تکلیف ایستاده
استاتیک در مردان مبتلا به کمردرد غیر اختصاصی بود. مواد و روشها: در یک تحقیق کارآزمایی بالینی
متقاطع، 30 مرد مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی با میانگین سنی (43/4±95/27) به
روش نمونهبرداری ساده و در دسترس به سه گروه با تعداد مساوی(یک گروه کنترل و 2
گروه مداخله)تقسیم شدند. قبل و بلافاصله بعد ازتمرینات ثباتدهنده، انحنای کمر و نیز
الکترومیوگرافی سطحی از عضلات تنه بهصورت همزمان در یک تکلیف عملکردی ثبت شد. یافتهها:بدون لود، در (AH) افزایش فعالیت
عضلات لوکال و در AB کاهش معنیدار در فعالیت برخی
گلوبالها مشاهده شد (001/0=P) با اعمال لود در AH کاهش فعالیت
لوکال و در AB
کاهش فعالیت گلوبال دیده شد(004/0=P).در بدون لود بعد ازAH، انحنای کمر 2
درجه افزایش و با لود کاهشیافت (004/0=P). نتیجهگیری:هر دو تمرین ثباتدهنده کوتاهمدت با قابلیت
انتقال به یک تکلیف غیراختصاصی، توانایی اثرگذاری روی عضلات تنه و انحنای کمر و
در نتیجه روی وضعیت بدن را داشتند که اثر AH روی انحنا موثرتر از AB
بود. |
|
|
|
متن کامل [PDF 361 kb]
(2296 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1391/11/5 | پذیرش: 1392/11/1 | انتشار: 1393/3/21
|
|
|
|