با توجه به تصمیمات گرفته شده جهت پذیرش مقالات در مجله کومش از نویسندگان مقاله هزینه دریافت می گردد. هزینه پذیرش مقالات از ابتدای سال 1402 در مجله کومش مبلغ 12.000.000ریال (یک میلیون و دویست هزار تومان) می باشد. که نویسنده مسئول می بایست جهت دریافت نامه پذیرش به حساب درآمد های دانشگاه واریز نمایند تا گواهی پذیرش مقاله صادر و مراحل بعدی انتشار مقاله انجام شود.
تبصره: این مصوبه شامل مقالاتی که نویسنده مسئول مقاله از همکاران دانشگاه علوم پزشکی سمنان باشد نمی شود.
سابقه و هدف: خودکشی یکی از معضلات روانی – اجتماعی است که امروزه با توجه به پیچیدهتر شدن تعاملات و ارتباطات در بیشتر جوامع، رو به افزایش است. هدف این مطالعه بررسی اپیدمیولوژیک اقدام به خودکشی و عوامل مرتبط با آن به منظور تشخیص بهموقع نشانههای هشدار دهنده این پدیده و اقدام مؤثر و به موقع جهت پیشگیری از آن میباشد.
مواد و روشها: 383 بیماری که در محدوده زمانی 21/9/80 لغایت 20/9/81 به دلیل اقدام به خودکشی به بخش اورژانس بیمارستانهای فاطمیه (س) و تأمین اجتماعی سمنان، امام گرمسار، شهید رضایی دامغان و 15 خرداد مهدیشهر و پزشکی قانونی ارجاع گردیدند، مورد مطالعه قرار گرفتند. مشخصات فردی، نحوه و انگیزه خودکشی، سابقه قبلی خودکشی، وجود بیماریهای مزمن جسمی، بیماریهای روانی و استرسهای اخیر زندگی توسط پزشکان و پرستاران آموزشدیده با مصاحبه با بیمار و یا همراهان وی ثبت گردید.
یافتهها: میانگین سنی اقدامکنندگان به خودکشی6/24 با انحراف معیار 9/8 سال بوده است. 0/78% افراد، زیر30 سال و مابقی30 سال و به بالا سن داشتند. 3/61% اقدامکنندگان به خودکشی زن بودهاند. از نظر شغلی 0/39% افراد مورد بررسی خانهدار و 2/24% آنان محصل یا دانشجو بودهاند. 9/33% اقدامکنندگان زن و 9/64% اقدامکنندگان مرد، مجرد بودند. درحالی که 4/61% اقدامکنندگان زن و 5/34% اقدامکنندگان مرد، متأهل بودند. 5/68% متأهلین، حداکثر 2 فرزند داشتند. از نظر تحصیلات، 4/43%، تحصیلات در حد متوسطه داشتند. انگیزه خودکشی 2/48% زنان و 8/19% مردان اختلاف زناشویی،4/26% زنان و 9/31% مردان، مشکلات خانوادگی بوده است. نحوه اقدام 5/88% (0/93% زنان و 0/81% مردان ) با دارو بوده است که آرامبخشها در هر دو جنس شایعترین بوده است. خودکشی موفق در این مدت در 1% خودکشیکنندگان اتفاق افتاده است که همگی مرد و از روشهای خشن استفاده نمودهاند و همه مرگها قبل از رسیدن به بخش اورژانس بیمارستانها اتفاق افتاده بود.
نتیجهگیری: یافتهها نشان داد که 0/78% اقدامکنندگان در سنین کمتر از30 سال بودند که توجه جدی به این گروه سنی را طلب میکند و لازم است نیازهای آنها شناسایی گردد، لذا بهرهگیری از پزشکان عمومی (خانواده) و افزایش مراکز مشاوره و اطلاعرسانی مناسب برای مراجعه افراد به این مراکز در مواقع خطر میتواند راهکار مناسبی جهت پیشگیری از این پدیده باشد. خوشبختانه 99% افرادی که اقدام به خودکشی کردند از مرگ نجات یافتند. این نشاندهنده دقت و سرعت عمل مراکز اورژانس میباشد.
صابریزفرقندی M B, قربانی R, موسوی S H. Epidemiologic study on suicide attempt in affiliated hospitals of Semnan University of medical sciences . Koomesh 1384; 6 (4) :311-318 URL: http://koomeshjournal.semums.ac.ir/article-1-132-fa.html
صابریزفرقندی محمدباقر، قربانی راهب، موسوی شاهرخ. بررسی اپیدمیولوژیک اقدام به خودکشی در شهرستانهای تابعه دانشگاه علوم پزشکی سمنان. كومش. 1384; 6 (4) :311-318