با توجه به تصمیمات گرفته شده جهت پذیرش مقالات در مجله کومش از نویسندگان مقاله هزینه دریافت می گردد. هزینه پذیرش مقالات از ابتدای سال 1402 در مجله کومش مبلغ 12.000.000ریال (یک میلیون و دویست هزار تومان) می باشد. که نویسنده مسئول می بایست جهت دریافت نامه پذیرش به حساب درآمد های دانشگاه واریز نمایند تا گواهی پذیرش مقاله صادر و مراحل بعدی انتشار مقاله انجام شود.
تبصره: این مصوبه شامل مقالاتی که نویسنده مسئول مقاله از همکاران دانشگاه علوم پزشکی سمنان باشد نمی شود.
هدف: یکی از داروهای مؤثر در درمان سرطان، دگزامتازون است. دگزامتازون بهعنوان یکی ازایمنترین گلوکوکورتیکوئیدها شناخته شده است؛ اما هنوز به دلیل آبگریزی و فراهمی زیستی پایین عوارض جانبی مرتبط با آن وجود دارد. هدف از انجام این مطالعه، طراحی حامل رهایش کنترلشده دگزامتازون بهمنظور غلبه بر محدودیتها و کاهش عوارض جانبی آن است.
مواد و روشها: الیاف الکتروریسی شده در سه غلظت (w/v) 10%، (w/v) 14% و (w/v) 18% از پلیلاکتیکاسید حاوی
(w/v) 5% دگزامتازون، توسط فرآیند آمینولیز با کمک 1،6 دیآمینوهگزان/ ایزوپروپانول خرد شدند. مورفولوژی الیاف و خردهالیاف به کمک میکروسکوپ الکترونی روبشی ارزیابی شد. بازده بارگذاری دارو درون خردهالیاف و میزان رهایش تجمعی دگزامتازون از خردهالیاف در 144 ساعت اندازهگیری گردید.
یافتهها: با ارزیابی مورفولوژی الیاف مشخص شد که میانگین قطر الیاف در نمونه (w/v) 18% نسبت به نمونه(w/v) 14% و در نمونه(w/v) 14% نسبت به نمونه(w/v) 10% به ترتیب، 1/13% و 5/17% افزایش یافت. طول الیاف خردشده در نمونه (w/v) 18% نسبت به (w/v) 14% و در نمونه(w/v) 14% نسبت به(w/v) 10%، به ترتیب 07/24% و 8/7% کاهش یافت. بازده بارگذاری دارو در خردهالیاف برابر با 85% محاسبه شد. درصد تجمعی رهایش دگزامتازون از خردهالیاف با افزایش غلظت پلیمری، افزایش یافت.
نتیجهگیری: طراحی سامانه رهایش کنترلشده ذرات غیر کروی از پلیلاکتیکاسید با مدل رهایش درجه صفر میتواند در افزایش بازده درمانی و کاهش عوارض جانبی ناشی از دوز زیاد دگزامتازون مناسب باشد.