هدف: وجود سطوح کافی پروژسترون و وجود سیستم گردش خون رحمی جفتی کارآمد، دو فاکتور مهم در تداوم حاملگی طبیعی محسوب می‌شوند. افزایش مقاومت عروقی در شریان رحمی با ایجاد اختلال در خون‌رسانی به رویان می‌تواند با عوارض ناگواری از جمله تهدید به سقط همراه باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر تجویز شیاف پروژسترون واژینال بر مقاومت شریان رحمی در زنان باردار مبتلا به تهدید به سقط انجام شد. مواد و روش‌ها: این مطالعه مداخله‌ای نیمه‌تجربی در سال1396-1395 در مرکز آموزشی و درمانی کوثر قزوین انجام شد. 51 زن باردار مبتلا به خونریزی واژینال، با سن حاملگی 12-7 هفته که جنین زنده تک قلو و سرویکس بسته داشتند، وارد مطالعه شدند. در ابتدا با انجام سونوگرافی کالر‌داپلر، میانگینPulsatility Index (PI) وResistance Index (RI) در شریان‌های رحمی دو طرف تعیین شد. سپس 400 میلی‌گرم شیاف پروژسترون واژینال به مدت 14روز تجویز گردید. با انجام سونوگرافی داپلر، میانگین PI و RI شریان‌های رحمی مجدداً ثبت و متوسط PI و RI قبل و پس از مصرف شیاف پروژسترون واژینال مقایسه شد. یافته‌ها:میانگین RI در شریان‌های رحمی دو طرف قبل از درمان 07/0±68/0 بود که پس از درمان به 08/0±55/0 کاهش یافت (001/0P<). هم‌چنین میانه PI شریان‌های رحمی دو طرف قبل از مداخله (48/1 و 05/1) 17/1 بود که پس از دوره درمانی به (14/1 و 77/0) 95/0 تقلیل یافت (001/0P<). نتیجه‌گیری: تجویز شیاف پروژسترون واژینال با بهبود شاخص‌های RI و PI سبب کاهش مقاومت شریان رحمی در زنان مبتلا به تهدید به سقط شد.
Movahed F, Abotorabi S, Pakniat H, Abbasi S. Effects of vaginal progesterone suppository on uterine artery resistance in women with threatened abortion. koomesh. 2019; 21 (3) :444-448 URL: http://koomeshjournal.semums.ac.ir/article-1-4800-fa.html
موحد فریده، ابوترابی شکوه السادات، پاک نیت حمیده، عباسی سعیده. اثرات شیاف پروژسترون واژینال بر مقاومت شریان رحمی در زنان مبتلا به تهدید به سقط. كومش. 1398; 21 (3) :444-448
