|
بقای خالص پس از جراحی بیماران مبتلا به آدنوکارسینوم معده در بیمارستان امام‌خمینی تهران: برآورد در چارچوب بقای نسبی
|
فاطمه پاک‌نظر   ، محمود محمودی ، کاظم محمد ، حجت زراعتی ، محمدعلی منصورنیا ، مهدی یاسری ، امیر مولایی |
|
|
|
چکیده: (14845 مشاهده) |
| هدف: آدنوکارسینوم به عنوان شایع‌ترین سرطان معده در ایران ابتلا و مرگ و میر نسبتاً بالایی دارد. با توجه به ارزش و دقت بقای خالص به عنوان یک شاخص کاربردی هدف از مطالعه برآورد آن در بیماران مبتلا به آدنوکارسینوم معده پس از جراحی در ایران در چارچوب بقای نسبی بود.
مواد و روش‌ها: تحلیل روی داده‌های بیماران مبتلا به آدنوکارسینوم معده در بیمارستان امام تهران که بین سال‌های 1373-1377 تحت عمل جراحی درمانی و سپس اقدامات درمانی تکمیلی قرار گرفته بودند (پیگیری تا 1382) انجام شد. ضمن توصیف داده‌ها با جداول فراوانی و جدول عمر، بقای خالص 1 تا 5 ساله برحسب عوامل زمینه‌ای با استفاده از مدل چندگانه با نرم‌افزار stata برآورد گردید.
یافته‌ها: اطلاعات 281 بیمار با میانگین سنی 8/10±66 (شامل 200 مرد و 81 زن) مبتلا به آدنوکارسینوم معده طی حداقل 5 سال پیگیری شد. مراجعه 214 نفر (76.2%) در مراحل 3 و 4 بیماری بود. بقای خالص یک و پنج ساله بیماران به ترتیب 27/68 (فاصله اطمینان 95%: 69 /73-17/62) و 17/22 (فاصله اطمینان 95%: 63/28-39/16) برآورد شد. کم‌ترین مقدار برای درصد بقای نسبی اختصاصی برای هر بازه زمانی 76/77% و مربوط به بازه زمانی 1 تا 5/1 سال بود.
نتیجه‌گیری: خطر مرگ ناشی از بیماری در فاصله زمانی 1 تا 2 سال بعد از جراحی بیش‌تر محتمل است. این در حالی است که شفا یافتگی آماری از سال هفتم به بعد در بیماران قابل گزارش است. بیمارانی که در مراحل بالاتری تشخیص داده می‌شوند و از درمان‌های تکمیلی کم‌تری بهره می‌گیرند، بقای خالص کم‌تری دارند
|
|
| واژه‌های کلیدی: آدنوکارسینوما، سرطان‌های معده، جدول عمر، بقا، بقای نسبی |
|
|
متن کامل [PDF 1810 kb]
(5065 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى
دریافت: 1396/4/25 | پذیرش: 1397/1/6 | انتشار: 1397/7/1
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
