سابقه و هدف: حدود هفت درصد جمعیت دنیا به بیماری دیابت مبتلا هستند و از عوارض گسترده آن رنج می‌برند. مطالعات بسیاری درباره اثرات سودمند تمرینات هوازی و مقاومتی بر کاهش سطح گلوکز و چربی خون و افزایش حساسیت به انسولین موجود است، ولی تاکنون اثرات تمرینات اکسنتریک به‌صورت اختصاصی بر بیماران دیابتیک، مطالعه نشده است. هدف از مطالعه حاضر بررسی و مقایسه اثرات تمرینات اکسنتریک و کانسنتریک بر برخی از شاخص‌های بیوشیمیایی خون بیماران دیابتی نوع 2 بود.

  مواد و روش ‌ ها: 28 بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 به‌طور تصادفی در دو گروه تمرینات اکسنتریک و تمرینات کانسنتریک با استفاده از تردمیل قرار گرفتند. قند خون، هموگلوبین گلیکوزیله، چربی و شاخص توده بدن، قبل و بعد از دوره‌های کنترل و مداخله اندازه‌گیری گردید.

  یافته ‌ ها: یافته‌ها نشان داد که تمرینات اکسنتریک و کانسنتریک باعث کاهش معنی‌داری در میزان قند خون و هموگلوبین گلیکوزیله خون و چربی خون فرد ‌شد. با این وجود، تمرینات اکسنتریک نسبت به تمرینات کانسنتریک باعث کاهش معنی‌دار بیش‌تری در میزان قند و هموگلوبین گلیکوزیله ‌گردید (0001/0 p < ). هم‌چنین مشخص گردید که در مورد کاهش شاخص‌های چربی خون این دو نوع تمرین تفاوت معنی‌داری نسبت به هم ندارند.

  نتیجه ‌ گیری: نتایج این مطالعه نشان می دهد که تمرینات اکسنتریک جهت کاهش و کنترل قند خون بیماران دیابتی نوع 2 موثرتر از تمرینات کانسنتریک است.