|
اثر کارنوزین بر خیز مغزی و شاخص‌های بیوشیمیایی اکسیداتیو استرس درمدل ایسکمی مغزی-موضعی موقتی در موش صحرایی
|
| عابدین وکیلی*، احمد رضا بندگی، سیعد بیاتی، رویا حسن‌زاده، یاسین اسدی |
|
|
|
چکیده: (6816 مشاهده) |
| سابقه
و هدف: کارنوزین یک دی‌پپتید اندوژن است که در تعداد زیادی از بافت از جمله مغز
بیان می‌شود و اثرات محافظتی در مقابل آسیب ایسکمی مغزی دارد. با این وجود اثر آن
بر خیز مغزی، که یکی از متغیرهای مهم تعیین‌کننده میزان آسیب‌های ثانویه پس از
سکته مغزی است، به‌درستی روشن نیست. این تحقیق با هدف بررسی اثر کارنوزین بر خیز
مغزی و شاخص‌های بیوشیمیای اکسیداتیو استرس در یک مدل تجربی ایسکمی مغزی موضعی
انجام شد. مواد
و روش‌ها: ایسکمی مغزی با مسدود کردن موقتی شریان میانی به مدت یک
ساعت ایجاد و با کمک جریان‌سنج لیزری در موش صحرایی تایید شد. ال-کارنوزین در دوز mg/kg.ip 500 و 250 بلافاصله بعد از ایجاد
ایسکمی تزریق شد. خیز مغزی و میزان فعالیت آنزیم‌های سوپر‌اکسید دیسموتاز، گلوتاتیون
پراکسیداز و میزان مالون‌دی‌آلدئید 24 ساعت بعد از ایسکمی با روش استاندارد و کیت
اندازه‌گیری شد. یافته‌ها:تجویز کارنوزین با دوز mg/kg 250 (36/0±5/81%) و mg/kg 500 (30/0±9/80%)باعث کاهش معنی‌دار
خیز مغزی به میزان 25% و 40% به ترتیب در مقایسه با گروه شاهد (16/0±53/82%) شد (001/0P |
|
| واژه‌های کلیدی: کارنوزین، ایسکمی مغز، خیز مغز، اکسیداتیو استرس، موش صحرایی. |
|
|
متن کامل [PDF 343 kb]
(1618 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى
دریافت: 1392/4/25 | پذیرش: 1392/9/26 | انتشار: 1393/3/21
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
