|
برآورد بقا و تعیین عوامل موثر بر آن در بیماران مبتلا به سرطان معده دارای متاستاز
|
قدرت‌اله روشنایی   ، صنمبر صدیقی ، ملیحه صفری ، جواد فردمال |
|
|
|
چکیده: (9405 مشاهده) |
| سابقه و هدف: سرطان معده دومین سرطان شایع دنیا و بزرگ‌ترین علت مرگ و میر ناشی از بدخیمی‌ها است. سرطان معده از لایه داخلی دیواره معده سرچشمه می‌گیرد و به تدریج، لایه‌های مجاور را درگیر می‌کند و به خارج معده گسترش می‌یابد. بررسی ویژگی‌های این بیماران و تعیین عوامل موثر بر بقای آن ها می تواند در پیش‌بینی یا بهبود بقای آنان موثر باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه، 199 بیمار مبتلا به سرطان معده دارای متاستاز بررسی شده و اثر سن در زمان تشخیص، نوع درمان، درجه تمایز یافتگی تومور، تعداد محل های درگیر و سایر عوامل بر طول عمر این بیماران مورد ارزیابی قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش کاپلان‌مایر و مدل مخاطرات متناسب کاکس استفاده شد. یافته ها: تعداد 151 نفر از بیماران (%9/75) مرد بودند و 71 بیمار (%7/35) در پایان پی‌گیری فوت شدند. میانگین و میانه بقای بیماران به ترتیب 9/3±7/24 و 19 ماه بود. احتمال بقای یک، سه و پنج ساله این بیماران به ترتیب برابر 66/0، 19/0 و 06/0 برآورد شد. مدل برازش شده نشان داد که سن در زمان تشخیص و میزان هموگلوبین با بقای بیماران مبتلا به سرطان معده دارای متاستاز مرتبط است (05/0 P< ). نتیجه گیری: با تشخیص زود هنگام می‌توان خطر مرگ در بیماران مبتلا به سرطان معده دارای متاستاز را به شدت کاهش داد |
|
| واژه‌های کلیدی: نورویش های معده، دست اندازی نورویش، مدل مخاطرات متناسب، تحلیل بقا، میزان بقا |
|
|
متن کامل [PDF 397 kb]
(2923 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى
دریافت: 1390/10/26 | پذیرش: 1391/2/26 | انتشار: 1391/6/25
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
